ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΔΑΛΑΜΑΓΚΑ

Γράφει: η Χριστίνα-Άννα Φωτιάδη και η Αγγελική Μεταξά

1. Είστε σχετικά νέα στον χώρο παρ’ όλα αυτά έχετε συμμετάσχει σε πολύ επιτυχημένες δουλειές. Πείτε μας λίγα πράγματα για σας.

Είμαι απόφοιτος του Θεάτρου Τέχνης και στα χρόνια τα οποία εργάζομαι ως ηθοποιός είχα τη χαρά να συνεργαστώ με εξαιρετικούς σκηνοθέτες και συναδέλφους. Η πρώτη μου δουλειά ήταν με το θέατρο Τέχνης όσο ήμουν ακόμα μαθήτρια στις «Όρνιθες» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Χρονόπουλου, Καπελώνη, Γράμψα. Ακολούθησε η τηλεόραση με το «Κάρμα» στον Αντ1 σε σκηνοθεσία Κωστόπουλου, Εσκενάζυ, Ντούρου και Τσάμη. Στη συνέχεια πολλές θεατρικές δουλειές τόσο με την ομάδα «Tandem» που δημιουργήθηκε από αποφοίτους του Θεάτρου Τέχνης σε σκηνοθεσία Μαργαρίτας Γερογιάννη όσο και με σκηνοθέτες όπως ο Βασίλης Νικολαΐδης, ο Δημήτρης Σταμούλης, η Κεράσια Σαμαρά, ο Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος, η Κατερίνα Καραδήμα και άλλοι. Η τελευταία μου τηλεοπτική δουλειά ήταν στο «Όσο έχω εσένα σε σκηνοθεσία Μπλάτσου.

2. Σπουδάσατε στο τμήμα  Επικοινωνίας και ΜΜΕ στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Η υποκριτική πως μπήκε στη ζωή σας;

Η υποκριτική ήταν ερασιτεχνικά μέρος της ζωής μου από πολύ μικρή ηλικία όπως και το τραγούδι. Ήδη από το λύκειο συμμετείχα στην θεατρική ομάδα στην οποία παρέμεινα κ ως απόφοιτος για κάποια χρόνια. Ήξερα λοιπόν από πολύ νωρίς πως ήταν ο δρόμος που ήθελα να ακολουθήσω. Ακόμα και το άλλο μου πτυχίο αυτό της Παντείου, δεν απείχε πολύ από την καλλιτεχνία μιας και ο τομέας μου ήταν η πολιτιστική διαχείριση. Η υποκριτική ήταν και θα είναι ανεξαρτήτως συνθηκών το μεράκι μου και αυτή που μου δίνει δύναμη να συνεχίζω ακόμα και όταν η καθημερινότητα γίνεται άχαρη.

3. Φέτος συμμετέχετε στην παράσταση »Κι εγώ σ’ αγαπώ» του Dough Lucie. Πείτε μας δυο λόγια για το έργο και τον ρόλο σας.

Πρόκειται για ένα έργο νεανικό που μιλάει για τις ανθρώπινες σχέσεις, τόσο τις φιλικές όσο και τις ερωτικές. Ο συγγραφέας του έργου με μια τρομερά διεισδυτική ματιά ρίχνει με αγάπη φως σε όλα τα σκοτάδια που ο καθένας μας θέλει άλλοτε να κρύψει και άλλοτε να μοιραστεί για να απαλύνει τη μοναξιά. Το αγάπησα πολύ αυτό το έργο γιατί έχει μια φοβερή ανθρωπιά με όλη τη σημασία της λέξεως και αισθάνομαι πραγματικά τυχερή που μου εμπιστεύτηκαν αυτόν το ρόλο. Υποδύομαι τη Ρος. Μια γυναίκα φαινομενικά απίστευτα συγκροτημένη και δυνατή που κουβαλά όμως βαθιές πληγές τις οποίες φαίνεται πως δε μπορεί να γιατρέψει μόνη με αποτέλεσμα να μπλέκεται συναισθηματικά σε επικίνδυνα «γαϊτανάκια» σχέσεων.

4. Στην παράσταση αυτή συνεργάζεστε με πολύ αξιόλογους ανθρώπους, όπως είναι η Βάσια Παναγοπούλου που έχει κάνει την μετάφραση και είναι και η παραγωγός του έργου, ο Γιάννης Αϊβάζης που σκηνοθετεί και ο Βασίλης Κούκουρας και ο Παναγιώτης Καρμάτης με τους οποίους συναντιέστε επί σκηνής. Πώς νιώθετε γι’ αυτό;

Τυχερή. Ειλικρινά τυχερή. Η πρόταση για αυτήν τη δουλειά ήρθε αναπάντεχα και μου έχει ήδη προσφέρει πολλά. Όπως προείπατε συνεργάζομαι με πολύ αξιόλογους ανθρώπους με πολύ καλή πορεία στον χώρο μας. Πέραν αυτού όμως συνεργάζομαι με καλούς ανθρώπους από τους οποίους παίρνω πράγματα σε καθημερινή βάση. Όσον αφορά δε στον Γιάννη (Αϊβάζη) ήταν ένα πραγματικό σχολείο για μένα και πιστεύω πως μέσα από τη συνεργασία μαζί του εξελίχθηκα σαν ηθοποιός, πράγμα που είναι πάντα ζητούμενο στη δουλειά μας.

5. Με την Βάσια Παναγοπούλου δεν είναι η πρώτη φορά που δουλεύετε μαζί. Προτιμάτε να συνεργάζεστε με ανθρώπους που έχετε ξαναδουλέψει μαζί, γιατί ίσως αυτό παρέχει μια ασφάλεια, ή να συνεργάζεστε με διαφορετικούς ανθρώπους κάθε φορά, γιατί ίσως αποκτάτε μια μεγαλύτερη εμπειρία ανακαλύπτοντας διαφορετικούς χαρακτήρες και νοοτροπίες;

Με τη Βάσια (Παναγοπούλου) είχα τη χαρά να συνεργαστώ στην πρώτη μου τηλεοπτική δουλειά, το «Κάρμα». Είναι ένας γλυκός άνθρωπος ο οποίος από την πρώτη στιγμή με αγκάλιασε και με βοήθησε στα πρώτα μου βήματα με την εμπειρία της. Είμαι άνθρωπος της οικογένειας. Πιστεύω πολύ στην ιδέα της ομάδας και θεωρώ πως όταν υπάρχει ένας σταθερός πυρήνας ανθρώπων μπορεί να υπάρξει τρομερή εξέλιξη καλλιτεχνικά. Δεν πρόκειται ακριβώς για ασφάλεια όσο για έναν κώδικα που δημιουργείται μέσω των συνεχόμενων συνεργασιών, φτάνουμε να μιλάμε δηλαδή την ίδια γλώσσα. Κι όταν οι άνθρωποι πραγματικά επικοινωνούν μπορούν να θριαμβεύσουν. Θα μου άρεσε πολύ η ιδέα λοιπόν του ανήκειν κάπου χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν είμαι ανοιχτή πάντα και στο καινούργιο.

6. Υπάρχει κάποιος ρόλος που θα θέλατε πολύ να παίξετε;

Είναι τόσοι πολλοί. Γενικώς μου αρέσουν πολύ οι ρόλοι που σε βάζουν σε μια οριακή αναμέτρηση με τον εαυτό σου. Φαντάζομαι βέβαια πως αυτό ισχύει σχεδόν για όλους όσοι ασχολούμαστε με αυτήν την τέχνη. Αν έχω ένα απωθημένο προς το παρόν ίσως θα μπορούσα να πω πως είναι η κωμωδία. Θα ήθελα να παίξω έναν καλό κωμικό ρόλο.

7. Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας;

Προς το παρόν είμαι επικεντρωμένη στις γενικές μας πρόβες καθώς οδεύουμε προς την πρεμιέρα. Δε γνωρίζω κάτι σαφές για το τι μέλλει γενέσθαι αλλά ελπίζω πάντα στο καλύτερο…