«Τον λενε Γιώργο Δατσέρη, 27 χρονών, από το Λασίθι, παιδαγωγός σε δημοτικό σχολείο στον ορεινό Μυλοπόταμο.Πριν εξι χρονια, όντας φοιτητής Ρεθύμνης, μπαινοντας στο αμφιθέατρο, τον σταματαει μια συμφοιτήτρια του να γινει δότης μυελού των οστών.
Δεν είχε ιδέα μέχρι εκείνη την μεγαλειώδη στιγμή που πείστηκε να δωσει δείγμα σιέλου για την θεραπεία της λευχαιμίας.
Εξι χρονια μετά, δεχεται μειλ πως ειναι συμβατός με εναν ασθενή.

🗣️Ποτέ δεν ημουν φυγόμαχος κ λιγόψυχος, όμως για κπ δευτερόλεπτα σάστισα.Μου είπαν ότι μπορώ να αρνηθώ να δώσω μόσχευμα αλλα δεν υπήρχε περίπτωση να κόψω τα φτερά ελπίδας στον συνάνθρωπο μου που μολις είχε ενημερωθεί για την αιματολογική μας «συγγένεια».
ℹ️Ο έλεγχος ξεκίνησε απτο νοσοκομείο Ρεθύμνης,κατόπιν στο πανεπιστημιακό Ηρακλείου,με την κατάλληλη ενεσοθεραπεία,αυξήθηκαν τα πρωτόγονα αιμοποιητικά κύτταρα ωστε να παράξω περισσότερα να φτάσουν για τον δότη κ να μη τα στερηθει κ ο δικός μου οργανισμός.
🗣️Ενιωθα κουρασμενος,με μυαλγιες αλλα τιποτα μη υποφερτό.
ℹ️Δε γινεται νάρκωση,ουτε παρακέντηση,αυτα ειναι μυθεύματα.
🗣️Μου εβαλαν μόνο δυο βελόνες αιμοδοσιας που κατεληγαν σε ενα μηχάνημα,κρατούσαν τα χρειαζουμενα κύτταρα κ επέστρεφε το αιμα μου πίσω.Τρεις ωρες κράτησε,βγήκα απτο νοσοκομείο,νύσταζα λιγο,ξεκουράστηκα,την επομενη μερα πήγα διακοπές.
🗣️Οταν ημουν στην έξοδο του νοσοκομείου αισθάνθηκα μια παραξενη αύρα,δε μπορώ να σας το μεταλαμπαδευσω με λεξεις.Ημουν ευτυχισμένος,ενιωθα κατι πολυ έντονο,ενα ρίγος με διαπερνούσε, απίστευτο φορτίο.
Ζητησα να μαθω λεπτομέρειες για τον λήπτη,μου είπαν σε δυο χρονια θα γινει εφικτό.
🗣️Με νοιαζει μονο να ειναι καλά ο άνθρωπος.
🗣️Αποφάσισα περσυ να μιλήσω στα εκτάκια μου για την προσφορά κ τον εθελοντισμό.Με κοίταζαν με θαυμασμό,κπ παιδιά ηρθαν αυθόρμητα κ με αγκάλιασαν.
Φέτος έχω πρωτάκια,δε θα μπορέσω να τους το μηνύσω.
ℹ️Μαθαινω οτι γραφονται αρκετα άτομα στην πλατφορμα.
Εχω δρομολογήσει δράσεις ενημέρωσης στο Πανεπιστήμιο Ρεθυμνης.
🩸Είμαι κ στη διάθεση της ομάδας ΔΟΤΕΣ ΖΩΗΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ,να με αξιοποιήσουν όπως θέλουν.

Οάνθρωποςπερπατάειμαζιμετηναλληλεγγύη.

Ειναι δυο συγκοινωνούντα δοχεία,το ένα δε μπορεί χωρις το άλλο.
Οταν έδωσα λιγο σάλιο,δε το σπουδαιολόγησα,
δεν φανταζόμουν οτι με τη βοήθεια μου θα γινει καλα ένας ασθενής.
🫴Ο, τι εχουμε χτίσει ειναι απο τα υλικά της προσφοράς.
🫂Εχουμε αναγκη ο ένας τον άλλον.

👩‍🏫Ο Γιώργος Δατσέρης δεν διάλεξε το επάγγελμα του εκπαιδευτικού .
Εκείνο τον διάλεξε.
Ο παιδαγωγός οδηγεί το παιδί,ειναι ο διανομέας της γνώσης,του μηνύματος,των αξιών στην παιδική ψυχή.

📣Ο Γιώργος οσα μαθηματικά, γλώσσα, γεωγραφία κ αν διδάξει στα παιδιά,το μάθημα της αλληλεγγύης που βίωσε κ ενσάρκωσε ο ίδιος θα ειναι πάντα στο βιογραφικό του το τιτανομέγιστο μάθημα ζωής πώς η ανθρωπότητα μπορεί να γίνει καλύτερη μεσα απτις μικρές μας πράξεις οι οποίες δεν φωτογραφίζονται
χαράζονται στον χάρτη ανθρωπιάς που ολο κ συρρικνώνεται.
Παντα ομως θα υπάρχουν κάποιοι σαν τον Γιώργο απτο Λασίθι να ομορφαίνουν τις ζωές μας κ να θεραπεύονται συνάνθρωποι μας με το ιδιο το μόσχευμα άλλων ανθρώπων,απτο ιδιο τους το αίμα
Τιποτα πιο ιερό από αυτό.»

(Via: Fotini Kalpaki)

πηγη: KalimeraEllada.gr