Η Le Monde κυκλοφόρησε με εξώφυλλο μία παιδική ζωγραφιά προσφυγόπουλου από τη Συρία

Ο Τζαμάλ έφυγε από το Χαλέπι όταν ήταν πέντε ετών και έφτασε στην Ελλάδα με μια λέμβο από καουτσούκ

Δέκα χρόνια μετά την έναρξη του πολέμου στη Συρία, η γαλλική εφημερίδα Le Monde σε μια ειδική έκδοση παρουσιάζει σχέδια παιδιών από τις εμπόλεμες περιοχές και το σκίτσο του εξωφύλλου είναι αυτό του 12χρονου Τζαμάλ που βρίσκεται σε ένα ελληνικό νησί.

Τα σχέδια του αφιερώματος προέρχονται από το πρότζεκτ «Deflagrations», που έχει ως αποστολή να διασώσει, να διατηρήσει και να εκθέσει τον πόλεμο και τις βίαιες συγκρούσεις και καταστάσεις σε εμπόλεμες ζώνες και καταυλισμούς, μέσα από το βλέμμα των παιδιών. Τα σχέδια του αφιερώματος έχουν παραχθεί από παιδιά, ανάμεσα στο 2012 και το 2020 σε σχολεία της Συρίας ή σε στρατόπεδα προσφύγων στην Ιορδανία, την Τουρκία ή την Ελλάδα.

Προκειμένου τα παιδιά να προστατευθούν και να μην αντιμετωπίσουν κανενός είδους τιμωρία έχει διατηρηθεί η ανωνυμία τους. Μέρος αυτών των αρχείων εκτίθεται προς το παρόν στο Mucem, στη Μασσαλία, και δημοσιεύονται στον κατάλογο «Dessins d’enfants et violences de masses » που εκδόθηκε από τον Zérane S. Girardeau, 2021

Σχέδιο ενός 14χρονου κοριτσιού, σε εργαστήριο καλλιτεχνικής έκφρασης, στο Χαλέπι, το καλοκαίρι του 2013. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου οι ένοπλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης ξεκίνησαν μια επίθεση μέσα πόλη.

Το πρότζεκτ Deflagrations έθεσε μέρος των αρχείων του στη διάθεση της παγκόσμιας κοινότητας. «Δέκα χρόνια μετά την έναρξη του πολέμου, η πρόσβαση στη Συρία έχει γίνει δύσκολη για δημοσιογράφους και φωτογράφους», γράφουν. «Η λογοκρισία που επιβάλλει το καθεστώς και οι Ρώσοι σύμμαχοί του έχει επιδεινωθεί με περιορισμούς στα σύνορα που ελέγχονται από την Τουρκία και το Ιράκ. Ο φόβος που απειλεί τους Σύρους είναι ένα άλλο σχεδόν ανυπέρβλητο εμπόδιο. Πώς, λοιπόν, να δείξουμε στη Συρία; να προκαλέσει τη συνάντηση απαραίτητη για την έκθεση, για την έρευνα;», αναρωτήθηκαν οι άνθρωποι πίσω από το πρότζεκτ.

«Η αποτυχία να ξεκινήσουμε ένα διάλογο με βάση την πραγματικότητα, μας οδήγησε στην απόφαση να δημοσιεύσουμε σχέδια παιδιών από τη Deraa, τη Rakka, το Aleppo και άλλες περιοχές. Η αναπαραγωγή των σχεδίων δίνει στους νέους ένα μέρος του δικαιώματός τους να εκφράσουν – μια ελευθερία που είχαν διεκδικήσει το 2011 – να εκθέσουν τη δική τους πλευρά της ιστορίας.

Ο Τζαμάλ έφυγε από το Χαλέπι όταν ήταν πέντε ή έξι ετών. Έφτασε στην Ελλάδα με μια λέμβο από καουτσούκ και τώρα βρίσκεται ανάμεσα στους αιτούντες άσυλο. Ήταν 12 ετών, το 2020, όταν έκανε αυτό το σχέδιο «για τον πόλεμο» με τη βοήθεια ενός άλλου παιδιού, του Αχμάντ, «Παλαιστίνιου φίλου»στο στρατόπεδο : «Το σχέδιό μου δείχνει την καταστροφή. Η Συρία καταστρέφεται. Τίποτα δεν είναι στη θέση του, όπως τα χρώματα σε αυτό το σχέδιο».

Κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Συρία το 2011, τα παιδιά δε γλύτωσαν από καμία από τις βιαιοπραγίες (βομβαρδισμοί, μάχες, κράτηση, βασανιστήρια) που είχαν επιβληθεί σε ενήλικες. Οι νεότεροι ήταν ο στόχος των εθνοτικών αντιποίνων, των σφαγών, των απαγωγών και της κράτησης για λύτρα ή να καμφθεί η αντίσταση των ηλικιωμένων συγγενών τους. Ο ρόλος τους όμως δεν περιορίζεται στον ρόλο του θύματος. Εγγράφοντας το πρώτο επαναστατικό σύνθημα στον τοίχο ενός σχολείου, ήταν οι εμπνευστές της λαϊκής εξέγερσης, ηθοποιοί στις διαδηλώσεις και παιδικοί στρατιώτες. Παντού και πάντα, άμεσοι μάρτυρες του πολέμου και της εξορίας.

πηγή:.lifo.gr