Συνέντευξη: Αλέξανδρος Τσίγγος

γράφει η Αγγελική Μεταξά και η Χριστίνα-Άννα Φωτιάδη

Συναντηθήκαμε στην Θεσσαλονίκη ένα ζεστό μεσημέρι του Αυγούστου. Είχε προηγηθεί η γνωριμία μας στην Αθήνα πριν λίγες μέρες. Είχα διαβάσει πάρα πολλά για τον αρθρογράφο, ποιητή, συγγραφέα, ελεύθερο πνεύμα, πολυταξιδεμένο, οξυδερκή άνθρωπο που αποτελεί αυτή την πολυδιάστατη και ενδιαφέρουσα προσωπικότητα αλλά αποδείχθηκε ότι υπήρχαν κι άλλα πολλά που προέκυψαν στην πορεία της συζήτησης.

1. Πως είναι σήμερα ο Αλέξανδρος Τσίγγος; Ήρεμος! Από τις λίγες περιόδους της ζωής μου που ζω ήρεμα. Περνάω μια ήρεμη και δημιουργική περίοδο.

2. Με τι ιδιότητα είστε γνωστός στο κοινό σήμερα; περισσότερο ως σύμβουλος ανάπτυξης, αρθρογράφος, καλλιτέχνης; Ή κύρια εργασία μου είναι Σύμβουλος Ανάπτυξης σε Όμιλο Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Δεν με νοιάζει η ταμπέλα, δεν μου αρέσει να τις δίνω, ούτε να μου τις δίνουν. «Πράττω κατά τον δαίμονα εαυτού», ουσιαστικά δηλαδή «πράττω σύμφωνα με αυτό που η συνείδησή μου θεωρεί σωστό», αδιαφορώντας ίσως για το τι θα πουν οι άλλοι και είναι μια στάση ζωής και περισσότερο θα έλεγα από έρωτα για την γνώση και την αναζήτηση της γνώσης μέσω του έρωτα για αυτήν. Με τις διαφορετικές ενασχολήσεις μου, πάντα είχα πρόβλημα πως να απαντήσω στην ερώτηση: “ποιό είναι το επάγγελμα σου”. Περισσότερο αρθρογράφος σε ερευνητική δημοσιογραφία και γενικότερα «Uomo Universalis». Μου αρέσει οι άνθρωποι να εξελίσσονται ισόρροπα και όλα τα ταλέντα τους. Είμαι άνθρωπος με ερευνητικό και κριτικό πνεύμα, φιλοπεριέργεια, και κυρίως μία τάση για ενασχόληση με κάθε αντικείμενο της τέχνης και της επιστήμης.

3. Είστε ένας άνθρωπος που του αρέσουν οι τέχνες και έχετε πολλές καλλιτεχνικές ανησυχίες σε πολλά επίπεδα. Πέρσι ήσασταν υπεύθυνος της Εικαστικής Έκθεσης στην οποία συμμετείχαν 50 Ελληνες και 50 Τούρκοι εικαστικοί που πραγματοποιήθηκε στην Πινακοθήκη της Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών. Πως ήταν η εμπειρία αυτή; Ήταν μια υπέροχη εμπειρία! Ο Εκπαιδευτικός και Πολιτιστικός Σύνδεσμος Ίμβρου, στο πλαίσιο της γενικότερης συνεργασίας και προσφοράς στην ομογενειακή Κοινότητα, μέσα από την Εκπαίδευση και τον Πολιτισμό, διοργάνωσε την παρουσίαση της διαπολιτισμικής εικαστικής έκθεσης με τίτλο: ‘’TURKCELL – Ή Τέχνη στην Επικοινωνία ’’. Ακολούθησαν αμφίδρομες επικοινωνιακές διαδρομές μεταξύ Αθηνών και Κωνσταντινούπολης με όχημα την Τέχνη τους. Διακεκριμένα ονόματα της ζωγραφικής, της γλυπτικής και της φωτογραφίας απέδωσαν μέσα από το προσωπικό τους ύφος την σημασία της Επικοινωνίας και το μήνυμα του «Επικοινωνείν». Ή έκθεση περιελάμβανε 80 έργα σύγχρονων τάσεων σε διάφορες διαστάσεις και ξεκίνησε στην αίθουσα ”ΜΕΛΊΝΑ” του Δήμου Αθηναίων, ενώ τα επίσημα εγκαίνεια έγιναν αργότερα στη Θεσσαλονίκη τα τέλεσε η ΑΘΠ, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κκ.Βαρθολομαίος, στην Πινακοθήκη της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Η καλλιτεχνική διαδρομή συνεχίστηκε στη Σμύρνη, ήταν πραγματικά μεγάλη τιμή που ήμουν υπεύθυνος στην Θεσσαλονίκη.

Η έκθεση ταξίδεψε στην συνέχεια στην Ίμβρο στις 12 Ιανουαρίου 2019, κλείνοντας την καλλιτεχνική διαδρομή. Τα έσοδα από την πώληση των έργων αξιοποιήθηκαν υπέρ της κάλυψης των αναγκών των εκπαιδευτηρίων της Ίμβρου. Για μένα ήταν η αφετηρία της επιστροφής μου στην ιδιαίτερη μου πατρίδα.

4. Σε μια φάση που οι ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι τεταμένες, πιστεύετε ότι η τέχνη μπορεί να αποτελέσει σημείο «εκεχειρίας» ή τρόπο συνένωσης; Ή τέχνη θα μπορούσε. Οι λαοί; Το βρίσκω δύσκολο. Αγαπώ την πατρίδα μου και κάθε σωστός πολίτης έχει χρέος απέναντι της και πρέπει να την υπερασπιστεί. Είμαι φιλόπατρις. Χωρίς ελεύθερη πατρίδα δεν έχεις δυνατότητα να αναπτύξεις πολιτισμό.

5. Ανήσυχος άνθρωπος, πολυπράγμων, με ιδιαίτερες και πολλές ανησυχίες. Ή γραφή με κάθε τρόπο είναι τρόπος εκτόνωσης, εξωτερίκευσης των συναισθημάτων σας; Όταν γράφω μου συμβαίνει κάτι σχεδόν «μεταφυσικό», δεν είμαι παρών, μου το υπαγορεύουν οι λέξεις! Είναι σαν να έχω βγει από το σώμα μου και να βλέπω τον εαυτό μου να γράφει. Είναι αυθόρμητο. Για ποιο λόγο γράφω; Μου δίνει μια εσωτερική ηρεμία και ικανοποίηση. Όταν τα βλέπω στην δημοσιοποίηση τους δεν εξετάζω αν διαβάζει κάποιος κάτι από εμένα αλλά αν διαβάζει τον εαυτό του! Θέλω οι λέξεις μου να είναι σπίρτα που να βάζουν φωτιά στο «εύφλεκτο υλικό» των ανθρώπων. Έχω πολλές ανησυχίες. Μου αρέσει να στέκομαι και να βρίσκω τον προσανατολισμό μου να νιώθω πως ετεροπροσδιορίζομαι σε σχέση με μένα και αυτές οι ανησυχίες μου σε σχέση με αυτό που θα γράψω είναι πράγματα και θέλω να τα λέω έτσι ώστε να ξυπνούν οι άνθρωποι γιατί ζουν μέσα στην λήθη. Προσπαθώ να γυρίζω πίσω στην αφετηρία των πραγμάτων, ένας διαρκής επαναπροσανατολισμός. Τον δρόμο μας εύκολα τον χάνουμε και για αυτό πρέπει να επιστρέφουμε συχνά στην αφετηρία των πραγμάτων.

6. Διαβάζοντας κάποια ποιήματά σας κατανοεί εύκολα κάποιος πως Ο έρωτας είναι παντού σχεδόν ως θέμα έμπνευσης. «Θα σε ακολουθώ», «Νύχτες και ημέρες που δεν ήρθες….» Ο έρωτας για εσάς, πόσο σημαντικός είναι; Αποτελεί την κύρια πηγή έμπνευσής σας; Είναι ένα αποτέλεσμα, είναι το επιστέγασμα του διαλόγου. Ο έρωτας διέπει όλο μας τον βίο. Δεν μένω μόνο στην επαφή αλλά σε όλη του την έκφανση. Συνδέει τον κόσμο των ιδεών με τον κόσμο των πραγμάτων. Ο άνθρωπος ολοκληρώνεται μέσα από τον έρωτα. Είναι το μόνο όπλο του απέναντι στον θάνατο.

7. «Θέρως»Το φαγί της ανθρώπινης ψυχής. Η δική σας Ποιητική συλλογή όπου κάνετε ένα λογοπαίγνιο χρησιμοποιώντας τις δύο λέξεις Θέρος και ‘Έρως Τις συνδυάζετε ή τις ταυτίζετε; (θέρος + έρως= Θέρως) Είναι το φαγητό της ανθρώπινης ψυχής; Ως παίγνιο ναι! Ταιριάζει ο άνθρωπος με το καλοκαίρι, με το θέρος είναι πιο ανοιχτός, η άνοιξη και το καλοκαίρι είναι πιο κοντά στον άνθρωπο. Πετάμε τα βαριά ρούχα, αφήνουμε το σώμα μας πιο εκτεθειμένο, βγαίνουμε περισσότερο, έχουμε περισσότερη ελευθερία, διάθεση, ζωντάνια. Είμαστε πιο «ανοιχτοί», πιο δεκτικοί και πιο εύκολα ερωτεύσιμοι!

8. «Ζωή χωρίς έρωτα είναι ζωή προσκυνημένου ανθρώπου». Θέλετε να μου το εξηγήσετε(σημ. προσκυνημένου =υποταγμένου)Στο «Συμπόσιο» του Πλάτωνα, ο έρωτας συνδέεται με την δημοκρατία. Στις Ιωνίδες πόλεις τυραννίδες και βασιλείες, ο έρωτας απαγορεύεται. Οι δύο φίλοι είναι καθρέφτης ο ένας του άλλου, βρίσκονται διαρκώς σε άμιλλα, σε δυαδική σχέση. Ο έρωτας είναι μια στιγμή που σε φέρνει πιο κοντά στην αιωνιότητα. Ο ερωτευμένος δεν νοιάζεται ούτε για τον θάνατο και αυτό αποτελεί απειλή για την κάθε εξουσία. Ένας ερωτευμένος άνθρωπος δεν μπορεί να είναι υποταγμένος. Δεν μπορείς να τον θέσεις σε δουλεία. Και αυτό είναι το δείγμα του ελεύθερου ανθρώπου άρα δεν μπορεί να υποταχθεί. Κι αυτό συμβαίνει στις ελεύθερες δημοκρατικές κοινωνίες.

9. Πεομαχίες : Πως προέκυψαν; Έχετε ξαναγράψει σε σατιρικό-χιουμοριστικό ύφος; Μου αρέσει να σκανδαλίζω τους ανθρώπους, έτσι μου βγήκε. Όπως το διάβαζα μου ήρθε να το γράψω ως μια κωμωδία αριστοφανική, όπου ο άντρας ασχολείται με το μόνιμο πρόβλημά του: την στύση του! Το χρησιμοποιώ ως «μεταφορικό» μέσον για να καυτηριάσω το μέγα σταθερό πρόβλημα, ανδρών και γυναικών.

10. Πως είναι ο άνθρωπος Αλέξανδρος; Ένα στοιχείο που τον χαρακτηρίζει είναι μια έμφυτη μελαγχολία. Πολύ δοτικός αλλά και πολύ εγωκεντρικός (έχω κατηγορηθεί για αυτό) δεν θεωρώ όμως σε καμία περίπτωση ότι ο κόσμος γυρίζει γύρω από μένα. Ποτέ δεν έχανα την κοινωνικότητα μου. Είμαι ξεροκέφαλος αλλά, αν ο άλλος έχει επιχειρήματα, με πείθει. Αγαπάω όλο τον κόσμο και είχα παλαιότερα την πεποίθηση ότι μπορώ να αγκαλιάσω όλο τον κόσμο. Γνωρίζω πως έχω ταλαιπωρήσει άτομα που είχα μαζί μου. Είμαι ασύμβατος. Για τον Αλέξανδρο λέω ότι «ουδείς σταθερότερος του ασταθούς». Πάσχω επίσης από μια διαρκή τρυφερότητα.

11. Ποια είναι τα σχέδια σας; Τι θα ήθελα; Ολοκληρώνοντας την κωμωδία που γράφω να την δω να παίζεται στην Επίδαυρο! Θα ήθελα να τελειώσω την όπερα που συνθέτω με τίτλο «Η σελάνα και ο Λύκος» και να την δω σε σκηνή της Λυρικής. Ή διαπίστωση στην ζωή μου είναι ότι δεν υπάρχουν φράχτες κι ότι τα πάντα είναι εφικτά. Στον τόπο της πιο όμορφης γλώσσας του κόσμου, ζούμε μια φριχτή ζωή που ο ένας μυρίζει το χνώτο του άλλου σαν τα ζώα, σαν να θέλει ο ένας να πάρει κάτι από την μιζέρια του άλλου και αυτό είναι μια σκληρή διαπίστωση που με δυσαρεστεί. Στην Ελλάδα αυτό κλέβουμε ο ένας από τον άλλον. Την μιζέρια μας.

12. Θεσσαλονίκη ή Αθήνα;Θεσσαλονίκη! Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Θεσσαλονίκη, για κάποια χρόνια έμεινα στην Αθήνα. Κατόπιν έφυγα για επαγγελματικούς λόγους. Εργαζόμουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στο εξωτερικό και έκανα την διαδρομή Τανζανία-Κωνσταντινούπολη-Θεσσαλονίκη συνέχεια. Στο τελευταίο ταξίδι αρρώστησα από ελονοσία ευτυχώς σε ελαφριά μορφή. Ανάρρωσα και κάποια στιγμή είπα να ξεκουραστώ. Εδώ στην Θεσσαλονίκη είναι δυο χρόνια που μένω. Έχω τον δικό μου χώρο όπου απομονώνομαι και γράφω. Έχω την ηρεμία μου και μου αρέσει.

13. Τι είναι το” free opinion” (ελεύθερη γνώμη); Αυτό το site προέκυψε από την ανάγκη της ελεύθερης γνώμης. Για μένα είναι γέφυρα για επικοινωνία, για να ενώσει για να προωθήσει ιδέες και απόψεις και όπως το λέει το όνομά του είναι η ελεύθερη γνώμη στο διαδίκτυο που γράφεται και δεν περιορίζεται.

14. Συμμετέχετε με το ποίημά σας «Αλς» στην έκθεση με τον ομώνυμο τίτλο στην ZIVASART GALLERY με θέμα το αλάτι και τις ξεχασμένες αξίες γύρω από αυτό. Είναι μια ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη έκθεση που αξίζει πραγματικά να επισκεφτεί κάποιος. Με τίμησε και η κουράτορας της έκθεσης η Αννίτα Πατσουράκη και ο δημιουργός Νίκος Ζήβας. Γνώρισα δυο υπέροχους ανθρώπους. Μαζί με σας.. τρεις!

15. Στην Αθήνα πότε θα σας δούμε πάλι; Σύντομα! Την Αθήνα την αγαπάω, εκεί πάντα περνάω καλά με φίλους και ενδιαφέροντες ανθρώπους!