Λένε πως όλοι μας έχουμε έναν φύλακα άγγελο. Υπάρχει κάποιος που μας προστατεύει και με κάποιο τρόπο αναζητά να επικοινωνήσει μαζί μας ώστε να κάνει αισθητή την παρουσία του.Προσπαθεί με διάφορα τεχνάσματα να μας δείξει ότι είναι δίπλα μας, κοντά μας, αλλά εμείς είμαστε πάντα πολύ απασχολημένοι για να το αντιληφθούμε. Δεν αφήνουμε το μυαλό μας να δει με τα μάτια της ψυχής γιατί είναι απορροφημένο με τα καθημερινά μας προβλήματα και σκέψεις που συνεχώς το βαραίνουν δεν το αφήνουν να δει πέρα από την λογική.
Σήμερα όμως έγινε κάτι που μου κίνησε την προσοχή. Ενώ καθόμουν και μιλούσα με την φίλη μου σε ένα τοιχάκι στον δρόμο, ένα φτεράκι ολόλευκο πεντακάθαρο, αιθέριο, ήρθε και στάθηκε επάνω μου. Αρχικά δεν του έδωσα σημασία, το άφησα να αιωρείται και να ξαναπέφτει πάλι στα πόδια μου. ‘Όση ώρα άκουγα την φίλη μου, αυτό έκανε βόλτες στα παπούτσια μου, στο παντελόνι μου χωρίς διακοπή. Το έπαιρνε ο αέρας το σήκωνε ψηλά αλλά μονομιάς ξαναγύριζε και καθόταν πάνω μου. Ήταν ένα φτερό σαν εκείνα που βλέπεις στις ταινίες, απαλό, χνουδωτό και κατάλευκο! Δεν μπορούσα να το αγνοήσω πια, ήταν σαν να μου έλεγε κοίταξέ με! είμαι εδώ! Το έπιασα στα χέρια μου και το διαπίστωσα ότι ναι, ήταν τόσο όμορφο όσο έδειχνε και ακόμη περισσότερο! Το έκλεισα στην παλάμη μου και εκείνο απλά έμεινε εκεί ακίνητο. «Κράτησέ το!»μου λέει η φίλη μου, «είναι γούρι! «Είναι ένδειξη ότι έχεις κάποιο φύλακα άγγελο που σε προστατεύει». Την κοιτάζω περίεργα. «Δηλαδή;» την ρωτάω απορημένη. «Πως να σου κάνει αισθητή την παρουσία του; Είναι ένας τρόπος να σου δείξει ότι έχεις προστασία, τύχη, όπως θέλεις πες το». Μου αρέσει αυτή η εκδοχή, αυτή η εξήγηση ότι υπάρχει κάποιος δικός μου φύλακας άγγελος που μου άφησε κάτι από τα φτερά του, ότι μάδησε την φτερούγα του για μένα, έβγαλε αυτό το ολόλευκο φτερό και το άφησε να πέσει πάνω μου ώστε να μου να μου δείξει ότι είναι δίπλα μου. Το κρατάω ακόμη στο χέρι μου, απαλά. Το παίρνω μαζί μου για να μου θυμίζει την στιγμή που ο άγγελος μου με ακούμπησε με το φτερό του, με άγγιξε στο χέρι αλλά και στην ψυχή θέλοντας να μου πει κάτι, να μου δώσει μια ευλογία. Κάποιες φορές είναι ωραίο να πιστεύεις στην μαγεία της στιγμής, ακόμη και στα παραμύθια, γιατί μέσα μας δεν μεγαλώνουμε ποτέ, παραμένουμε παιδιά που η καρδιά τους διψάει για αγάπη, φροντίδα, όνειρα και …μαγεία!
Αγγελική Μεταξά
0 comments