Γέφυρα πολιτισμού

ΤΑΣΟΣ ΝΙΚΑΚΗΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ

By Αγγελική Μεταξά | 2 Νοεμβρίου 2020

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκε το 1960 στις Σέρρες. Ξεκίνησε ως κατασκευαστής χρηστικών αντικειμένων με εικαστικό χαρακτήρα. Το 1999 πραγματοποιήθηκε η πρώτη του ατομική έκθεση με εικαστικές κατασκευές. Υλικά όπως παλιά διαβρωμένα ξύλα, μεταλλικά εξαρτήματα μηχανολογικού εξοπλισμού, γρανάζια και τροχαλίες, σκοινιά, υφάσματα, άμμος, στόκος και χρώμα, συνδυάζονται με σκοπό τη δημιουργία μοναδικών κατασκευών που με την πνοή του αποκτούν νέα ζωή. Από τότε έχει πραγματοποιήσει αρκετές ατομικές εκθέσεις. Έργα του έχουν εκτεθεί στο πολιτιστικό κέντρο σύγχρονης τέχνης “Art Club” στη Θεσσαλονίκη, στη gallery Άρτιον, και στα art shop Ζουμπουλάκη στην Αθήνα και σε διάφορους άλλους χώρους τέχνης. Εικαστικές κατασκευές με την υπογραφή του βρίσκονται σε πολλούς επαγγελματικούς χώρους σ’όλη την Ελλάδα καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές. Επίσης έχει δημιουργήσει όλα τα έργα που υπάρχουν στα ξενοδοχεία “Εγνατία Παλλάς”, “Αιγαίον”, “Γενική Κλινική” Θεσσαλονίκης, “ILIO MARE” Θάσου, “ΔΕΣΠΟΤΙΚΟ” Χαλκιδικής, “BLUE BAY” Ρόδου, ELOUDA MARE Κρήτης κ.α. Πέραν των καλλιτεχνικών του δραστηριοτήτων συμμετείχε το 2000 – 2002 στην συντακτική ομάδα του περιοδικού Down-town Θεσσαλονίκης με αρθρογραφία και συνεντεύξεις. Από τότε σε κάθε έκθεση πειραματίζεται με νέα υλικά και τεχνικές, αναζητώντας νέους δρόμους έκφρασης της τέχνης του. Αποτελεί μέλος του Δ.Σ. του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης. Ζει κι εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.

1.Ξεκινήσατε ως κατασκευαστής χρηστικών αντικειμένων με εικαστικό χαρακτήρα. Πως προέκυψε αυτό;

Προέκυψε με την γνωριμία μου με την γυναίκα μου(Μαριάνα Σπαή διακοσμήτρια) και μου το έβγαλε. Όταν ήμουν στο Βερολίνο με τις συναναστροφές μου όπως τον Γιάννη Μαρκόπουλο πηγαίναμε στο καφέ «Υ» όπου σύχναζε ο Αλέξης Ακριθάκης. Κι έτσι ξεκίνησα.

2. Υλικά όπως παλιά διαβρωμένα ξύλα, μεταλλικά εξαρτήματα μηχανολογικού εξοπλισμού, γρανάζια και τροχαλίες, σκοινιά, υφάσματα, άμμος, στόκος και χρώμα, συνδυάζονται αρμονικά στα έργα σας. Έχετε έναν δικό σας ξεχωριστό τρόπο να τα προσθέτετε και να τους δίνετε πνοή. Όταν ξεκινάτε ένα έργο σας αφήνετε την έμπνευσή σας να σας οδηγήσει ή το έχετε από πριν στο μυαλό σας;

Έχω από πριν στο μυαλό μου κάτι γενικό αλλά μετά κυλάει μόνο του. Μπορεί να βγει κάτι τελείως διαφορετικό από το αρχικό που είχα κατά νου και να αλλάξει 5 και 6 φορές αλλά όταν κάτι μου αρέσει το αφήνω.

3.Πιστεύετε ότι ένας καλλιτέχνης μπορεί να λειτουργήσει «κατά παραγγελία»;

Αυτό ξεκίνησε από την Αναγέννηση και υπάρχει πάντα αλλά δεν το ενστερνίζομαι. Μπορεί να επιλέξει κάποιος το χρώμα πχ ή να μου ζητήσει ένα καράβι αλλά δεν θα μου υποδείξει να κάνω κάτι συγκεκριμένο. Το φτιάχνω όπως το έχω στο μυαλό μου.

4. Πολλά έργα σας κοσμούν επαγγελματικούς χώρους. Πιστεύετε ότι είναι λόγω της ιδιαιτερότητας των υλικών (γρανάζια, καρφιά, σχοινιά) που χρησιμοποιείτε ο εργαζόμενος νιώθει πιο κοντά στην τέχνη ; την νιώθει μέρος της ζωής του, της καθημερινότητας του και όχι κάτι εντελώς ξένο;

Αυτό είναι το στυλ μου, τα έργα μου είναι φιλικά και ευανάγνωστα. Από τον εκάστοτε χώρο αποφασίζω τι είναι πιο φιλικό με τον χώρο και για τον εργαζόμενο αλλά και για τον επισκέπτη. Παράδειγμα στην Γενική Κλινική, το έργο μου είναι για να δίνει μια ηρεμία στους ανθρώπους που είναι στην αναμονή για να κάνουν εξετάσεις ή να πάρουν τα αποτελέσματα και θέλω να αποκομίζουν μια αισιοδοξία μια ελπίδα μέσα στην αγωνία τους.

5.Έργα σας υπάρχουν στα ξενοδοχεία “Εγνατία Παλλάς”, “Αιγαίον”, “Γενική Κλινική” Θεσσαλονίκης, “ILIO MARE” Θάσου, “ΔΕΣΠΟΤΙΚΟ” Χαλκιδικής, “BLUE BAY” Ρόδου, ELOUDA MARE Κρήτης κ.α. Εκεί βλέπουμε ένα άλλο στυλ. Τι είναι πιο κοντά σε εσάς; Πόσο εύκολο είναι ως καλλιτέχνης να εκφράζεστε μέσα από τόσα διαφορετικά πράγματα;

Μου αρέσει να πειραματίζομαι και να ψάχνω να βρω καινούργιους δρόμους και καινούργιες τεχνικές. Στον δημόσιο χώρο έχει να κάνει και με την διαχρονικότητα και την φθορά.

6. Από που αντλείτε πηγή έμπνευσης για τα έργα σας;

Από την καθημερινότητα, την τριβή με τον κόσμο, με τα γεγονότα από το απρόσμενο, οτιδήποτε μπορεί να μου δώσει έμπνευση.

7. Υπάρχει κάποιο έργο σας που να το έχετε ξεχωρίσει από τα υπόλοιπα για κάποιον προσωπικό λόγο ή αισθάνεστε ότι «είναι όλα τους παιδιά σας»;

Κανένα! Τα αγαπώ εξίσου όλα! Δεν ξεχωρίζω κανένα. Ίσως η σημαία μου, ένα έργο με την ματωμένη ελληνική σημαία. Η σημαία της πατρίδας μας που είναι τόσο «λαβωμένη» αλλά και περήφανη!

* Υπάρχει μια σειρά από έργα του που χρησιμοποιούν την σημαία για να μιλήσουν για το παρελθόν ή για το παρόν σε μια εποχή κρίσης και πολιτικών γεγονότων που η χώρα μας βάλλεται Σε κάποιες από αυτές βλέπουμε την σημαία γεμάτη σφαίρες που δείχνει το ηρωικό παρελθόν ή μια ελληνική οικογένεια που κοιτάζει με απάθεια την καταστροφή της πατρίδας.

8. Συμμετείχατε από το 2000 – 2002 στην συντακτική ομάδα του περιοδικού Down-town Θεσσαλονίκης με αρθρογραφία και συνεντεύξεις. Ήταν ένας διαφορετικός τρόπος έκφρασης, εκεί εκφραζόσασταν ως καλλιτέχνης με τον γραπτό λόγου. Ήταν ένα όνειρο που είχατε και μπορέσατε να το πραγματοποιήσετε;

Παιδικό μου όνειρο ήταν να γίνω δημοσιογράφος αλλά φανταζόμουν αλλιώς την δημοσιογραφία και όχι με την μορφή που βγαίνει σήμερα.

9. Έχετε το ατελιέ σας σε ένα εμβληματικό κτίριο της Θεσσαλονίκης, το Ερμείον. Είναι συμβολικό ή τυχαίο;

Τυχαία μπήκαμε εδώ! Μετά ανακαλύψαμε τους συμβολισμούς! Εδώ υπήρξε το πρώτο εμπορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης. Χτίστηκε το 1933! Ο χώρος είναι μοναδικός, έχει μια ενέργεια που μόνο θετική είναι! Έτσι εδραιωθήκαμε στην Ελλάδα. Υπήρχαν σκέψεις να φύγουμε αλλά είπαμε « αν δεν μπορούμε να το πάρουμε μαζί μας δεν φεύγουμε».