TO ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΜΠΕΡΑΡΝΤΑ ΑΛΜΠΑ

«Να διεκδικώ με πάθος τους πόθους μου! Αυτό μου διδάσκει καθημερινά η Αδέλα», μου εκμυστηρεύεται η Χρυσή Μπαχτσεβάνη που είναι ο … «άλλος δρόμος», η «άλλη φωνή». Αδέλα ή αλλιώς Χρυσή Μπαχτσεβάνη – Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα (5/3/2021) . Διεκδικεί και μ’ όποιο κόστος κερδίζει σε αισθήματα.. και εν τέλει … μπορεί κι αναχωρεί απ’ το περίκλειστο ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΜΠΕΡΝΑΡΝΤΑ ΑΛΜΠΑ, που τις μέρες αυτές έχει μεταφερθεί στο Φουαγιέ της Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών, φιλοξενώντας την σκηνοθετική πρόταση της Εύη Σαρμή

Υποδύομαι ένα νέο κορίτσι, που όνειρό του έχει να γνωρίσει και να κατακτήσει τον κόσμο, μας λέει η Χρυσή… Ένα πλάσμα που πήρε νομίζω αγάπη, και θέλει να την επιστρέψει, να τη μοιραστεί, παρά το βίαιο περιβάλλον που της έλαχε να ζει.
 

Ελεύθερη απ’ την κορφή ως τα νύχια, η Αδέλα, είναι έτοιμη να επαναστατήσει για όσα διεκδικεί, τα οποία τα εύχεται και για τις αδερφές της.
 

Είναι σαν να λέμε -για να το φέρω στην εποχή που ζούμε-, ο τύπος της γυναίκας που θα βγει μπροστά χωρίς φόβο και πάθος και δεν θα την πειράξει να πληρώσει το τίμημα…
 

Δεν είναι απλά ότι θέλει να κάνει μια επανάσταση για την επανάσταση. Ξέρει πως θα της ζητηθεί αντάλλαγμα και το πληρώνει αμέσως.
 

Εκπροσωπεί (τουλάχιστον εγώ έτσι ήμουν μικρότερη, κάπου στην ηλικία των 15-18-20) την φόρα της ζωής στη νεότητά της.

Τα κορίτσια που γεμάτα ζωή, δεν θέλουν απλά να οργώσουν ένα μεγάλο χωράφι που απλώνεται μπροστά τους, αλλά είναι έτοιμες να σηκώσουν μανίκια και να σπείρουν ότι η καρδιά τους λαχταρά.. και να θερίσουν τα δικά τους λουλούδια… αν θέλουν τριαντάφυλλα θα σπείρουν τριαντάφυλλα…
 

Συνδυάζει εξαίρετα ρομαντισμό και ρεαλισμό… ειδικά εκεί προς το τέλος, είναι αδύνατον λες να βγαίνουν απ’ το στόμα μιας τόσο μικρής κοπέλας τέτοια λόγια κι όμως, τα λέει…
 

Δεν υπάρχει μαυρίλα στη φιγούρα αυτή… Ακόμη και στο τέλος, ξέρει πολύ καλά τί θέλει και δεν έχει ενδοιασμό κανένα να το εκφράσει. Είτε το πάρει είτε όχι, διεκδικεί. Είναι όπως γνωρίζουμε ένα άνδρα και κάποια λέει «εγώ θα το πάω μέχρι τέλους, άσχετα με το αποτέλεσμα». 

Κι έχει κι άλλους ανθρώπους που φοβούνται και ποτέ τους δεν θα το αποτολμούσαν.
 

Από γραφής ακόμη ο τρόπος της ξενίζει… είναι εριστικός : φαντάσου είτε τότε είτε τώρα, το ίδιο βράδυ που κηδεύεται ο πατέρας της εκείνη φοράει ένα καταπράσινο φόρεμα και βγαίνει να χορέψει!!! Λέει σε κάποια στιγμή : «ας έρθει όλος ο κόσμος κατά πάνω μου, ας με κάψουν με τα φλογισμένα τους δάχτυλα» Δεν την νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι! Κι εν έτη 2021 ακόμη απασχολούμαστε με ένα περιβόητο: «τι θα πει ο κόσμος»!

Και αναλωνόμαστε αν κάποιος έχει παιδί, αν είναι ευτυχισμένος στο γάμο του, αν πέτυχε επαγγελματικά, αν είναι σε σχέση, αν χώρισε, αν τα χρήματα σου παρέχουν ασφάλεια… Κι έρχεται ένα τόσο δα πλάσμα, η Αδέλα, και παίρνει το μπαστούνι – σύμβολο και το σπάει!!!
 

«Να, τί το κάνω το μπαστούνι της εξουσίας», λέει… Κι η οδηγία του Λόρκα από συγγραφής έργου είναι σαφής «παίρνει το μπαστούνι και το σπάει»

– Διαφορές με τις άλλες αδερφές εντοπίζεις? Γιατί έχω την αίσθηση ότι αυτό που κάνει στη μεγάλη μάλλον προδίδει πως δεν τις αγαπά…
 

Έχει μεγαλώσει με αγάπη αυτό το παιδί κι επειδή ήταν η μικρότερη βλέπουμε πως η μάνα δεν την χτυπάει όπως τις άλλες, δεν τις απαγορεύει πράγματα. Βγαίνει βόλτες, έχει γενικώς αφεθεί λίγο πιο ελεύθερη. Και πιστεύω ότι δεν είναι πως δεν αγαπά τις αδερφές της η ίδια. Απλά δε συμφωνεί με την τακτική τους.
 

Και στο τέλος δεν την αφορά αυτό το κομμάτι εννοώ της αγάπης εκεί μέσα. Ακόμη κι αν είναι γονιός σου ο άλλος, κι είσαι εκατό της εκατό αντίθετος μαζί του, οφείλεις να φύγεις… Ασχολείται με τις αδερφές της, κυρίως την νοιάζει να μοιραστεί τη χαρά της…
 

Να βγούμε να μην μιζεριάζουμε τις παρακινεί. Και έως του σημείου που δεν καταπατώνται οι προσωπικές της ελευθερίες και οι επιθυμίες της μοιράζεται την αγάπη της.
 

– Από ποιόν νομίζεις έλαβε η ίδια αγάπη;

Απ’ τον πατέρα της ίσως; Δεν αναφέρεται πουθενά κάποια σύνδεσή της με τον πατέρα. Έχει όμως εξαιρετική σχέση με την Πόνθια. Τη μεγάλωσε για να το πω πιο λαικά η Πόνθια. Όμως και τη σχέση με τη Μαγδαλένα βλέπουμε που έχει, όταν της ράβει το φόρεμα, και με τη Μαρτύριο η οποία ναι την παρακολουθεί αλλά και μέσα από εκείνη ζει κι αυτή…
 

– Σε ένα εικονικό σύμπαν την συναντάς… Τι της λες;

Θα της έλεγα «όρμα, και σάρωσέ τα όλα»! Αυτό θα της έλεγα σίγουρα!
http://bit.ly/3qgJ7B9

πηγή:.ntng.g