Θέατρο
ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ
Γράφει: η Χριστίνα-Άννα Φωτιάδη
Ο Θεόφιλος, περίφημος ζωγράφος, γεννήθηκε στη Βαρειά Λέσβου. Ο πατέρας του, Γαβριήλ Κεφαλάς (ή Κεφάλας), ήταν τσαγκάρης ενώ η μητέρα του, Πηνελόπη Χατζημιχαήλ, ήταν κόρη αγιογράφου. Μέτριος μαθητής αλλά με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη ζωγραφική, πάνω στην οποία απέκτησε βασικές γνώσεις δίπλα στον παππού του. Σε ηλικία περίπου δεκαοκτώ ετών εγκατέλειψε το οικογενειακό του περιβάλλον και εργάστηκε ως θυροφύλακας («Καβάσης») στο Ελληνικό Προξενείο της Σμύρνης. Εκεί έμεινε για μερικά χρόνια, πριν εγκατασταθεί στην πόλη του Βόλου, περίπου το 1897, αναζητώντας ευκαιριακές δουλειές και ζωγραφίζοντας σε σπίτια και μαγαζιά της περιοχής ενώ σήμερα σώζονται τοιχογραφίες που πραγματοποίησε εκεί.
Τα περισσότερα χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο Πήλιο. Προστάτης του εκείνη την περίοδο, στάθηκε ο κτηματίας Γιάννης Κοντός, για λογαριασμό του οποίου, ο Θεόφιλος πραγματοποίησε αρκετά έργα. Η οικία Κοντού αποτελεί σήμερα το Μουσείο Θεόφιλου, στην Ανακασιά Βόλου. Εκτός από την ζωγραφική του δραστηριότητα, ο Θεόφιλος συμμετείχε στην διοργάνωση λαϊκών θεατρικών παραστάσεων στις εθνικές γιορτές και την περίοδο της Αποκριάς, όπου κρατούσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο, άλλοτε ντυμένος σαν Μεγαλέξανδρος, με τους μαθητές σε παράταξη μακεδονικής φάλαγγας, και άλλοτε σαν ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης, με εξοπλισμό και κουστούμια που έφτιαχνε ο ίδιος.
Σαν άνθρωπος χλευάστηκε όσο ελάχιστοι, κυρίως για το γεγονός ότι κυκλοφορούσε ντυμένος με την παραδοσιακή φουστανέλα. Παρ’ όλα αυτά στη Μυτιλήνη συνέχισε ζωγραφίζει, πραγματοποιώντας αρκετές τοιχογραφίες σε χωριά, έναντι ευτελούς αμοιβής, συνήθως για ένα πιάτο φαγητό και λίγο κρασί. Η αναγνώριση της αξίας του έργου του Θεόφιλου αλλά και η διεθνής προβολή του, που ωστόσο σημειώθηκε μετά το θάνατό του, οφείλεται κατά κύριο λόγο στον τεχνοκριτικό και εκδότη Στρατή Ελευθεριάδη. Με έξοδα του Ελευθεριάδη ανεγέρθηκε επίσης τον Αύγουστο 1965 το Μουσείο Θεοφίλου στην Βαρειά Λέσβου. Ο Θεόφιλος πέθανε τον Μάρτιο του 1934, παραμονές του Ευαγγελισμού, πιθανότατα από τροφική δηλητηρίαση, στη Μυτιλήνη.
Σήμερα ο Θεόφιλος αναγεννάται, μέσα από τη συγκλονιστική ερμηνεία του Θοδωρή Προκοπίου. Ένα έργο που έγραψε ο Θανάσης Σκρουμπέλος και σκηνοθέτησε ο Νίκος Βερλέκης. Η παράσταση είναι μια διαδρομή του σπουδαίου Θεόφιλου. Παρακολουθούμε τα βήματα του από την εφηβεία και το πρώτο του ταξίδι από την Μυτιλήνη στη Σμύρνη για να βρει το δρόμο του και ακολουθώντας το όνειρο για την “ζωγραφιά” θα φτάσει μέχρι το Βόλο…. το Πήλιο … για την πατρίδα, τα οράματά του…!
Ο ανεκπλήρωτος έρωτας για την Αθηνά….. η απόρριψη…. ο χλευασμός… η φτώχεια… είναι η καθημερινότητα του.
Η επιστροφή στη γενέτειρα και η λυτρωτική συνάντηση με τον Στρατή Ελευθεριάδη θα είναι η πρώτη αναγνώριση…. η ουσιαστική δικαίωση όμως θα έρθει μέσα από τα ίδια του τα έργα.!! Η παράσταση τελεί υπό την αιγίδα του Μουσείου Θεόφιλος και του Δήμου Μυτιλήνης. Στο Μουσείο Θεόφιλος, μάλιστα παρουσιάστηκε η παράσταση σε μια πολύ συγκινητική βραδιά.
Ο Θοδωρής Προκοπίου, ένας σπουδαίος ηθοποιός, χαμηλών τόνων άνθρωπος, επιβεβαιώνει πλήρως την ιδιότητα του ηθοποιού και ποιεί το ήθος σε αυτή την παράσταση. Μετρημένα τα λόγια του όταν τον ρωτούν για το έργο αυτό. Ίσως γιατί δεν χρειάζεται να πει πολλά ή ίσως γιατί τα λέει όλα πάνω στη σκηνή.
Αξίζει να δείτε αυτή την παράσταση, με την πρώτη ευκαιρία και να ανακαλύψετε λεπτομέρειες της ζωής του ζωγράφου, βλέποντας τον Θοδωρή Προκοπίου να γίνεται… Θεόφιλος επί σκηνής.
Οι κριτικές του κοινού:
https://www.athinorama.gr/theatre/performanceratings.aspx?id=10066399
Περισσότερες πληροφορίες για τον Θοδωρή Προκοπίου μπορείτε να βρείτε: https://thodprokopiou.wordpress.com/
0 comments