ΑΚΗΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ

Συνέντευξη με τον γνωστό ηθοποιό και συντονιστή της Καλλιτεχνικής Επιστροπής στο ΚΘΕΒΕ για τα 55^α «Δημήτρια»

γράφει η Αγγελική Μεταξά και η Χριστίνα Άννα Φωτιάδη

1.Είστε πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ και απόφοιτος της Δραματικής Σχολής της Ρούλας Πατεράκη. Κατόπιν συνεχίσατε τις θεατρικές σπουδές σας στην Αμερική, στην Δραματική Σχολή της Στέλλας ΄Αντλερ και στο HB STUDIO.  Σας προέκυψε ή προϋπήρχε η αγάπη στην υποκριτική ;

Δεν προέκυψε, προϋπήρχε! Δημιουργήθηκε και καλλιεργήθηκε στο σχολείο μου. Είχαμε έναν πολύ καλό καθηγητή και μια πολύ καλή θεατρική ομάδα που συμμετείχα και από κει μπήκε το «μικρόβιο». Όταν μπήκα στη νομική είπα να συνεχίσω τις σπουδές μου αλλά στην πορεία  με τράβηξε η τέχνη.

2. Έχετε συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα του κινηματογράφου όπως με τον σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο, τον Γιάννη Σμαραγδή τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο.

Παρ’ όλα αυτά έχετε χρόνια να παίξετε στον κινηματογράφο. Είναι από επιλογή;

Πριν δύο χρόνια έπαιξα σε μια γαλλική ταινία με τον τίτλο «Το μελτέμι» του Ελληνογάλλου σκηνοθέτη και σεναριογράφου Βασίλη Δογάνη. Η ταινία ήταν αξιόλογη, δυστυχώς όμως δεν πήρε διανομή στην Ελλάδα. Παίχτηκε μόνο στην Γαλλία και πήγε πολύ καλά.

3.Στην Τηλεόραση σας βλέπουμε πιο συχνά, πρόσφατα στην σειρά «Έτερος εγώ-χαμένες ψυχές». Θα σας δούμε σε κάποια άλλη σύντομα;

Σε σειρά όχι, τουλάχιστον ακόμη δεν έχω κάποια πρόταση.

Ευελπιστώ  ότι θα ξαναγυρίσω όμως σύντομα γιατί βλέπω ότι στην τηλεόραση αρχίζουν πάλι να γίνονται καλές δουλειές, πιο ποιοτικές με την σωστή μυθοπλασία. Βλέπετε ήμουν τυχερός, εγώ έζησα την χρυσή εποχή της τηλεόρασης, έπαιξα σε πολλές σειρές που ήταν επιτυχημένες.

4.Σας έχουμε δει να ερμηνεύετε ρόλους κωμικούς, τραγικούς, σε  μιούζικαλ, σε τραγωδία) έχετε κάνει τα πάντα και όλα με επιτυχία. Πώς καταφέρνετε τόσο σωστά και αποδίδετε τον ρόλο σας και ταυτόχρονα έχετε ανταπόκριση από το κοινό; Είστε από τους ελάχιστους ηθοποιούς που δεν έχουμε συνδυάσει μόνο σε ένα είδος.

Σαφώς αρχικά είναι οι σπουδές που παίζουν ρόλο ,αλλά ως άνθρωπος,  έχω μια διάθεση να πειραματίζομαι, να δοκιμάζω, να τσαλακώνομαι. 

5.Έχετε πάρει μέρος σε μιούζικαλ και τραγουδάτε πολύ καλά.‘ Εχετε κάνει μαθήματα ορθοφωνίας-φωνητικής ;

Μάλλον την φωνή την κληρονόμησα από τον πατέρα μου που τραγουδούσε πολύ όμορφα ! (γελάει) Όταν ήμουν στην Αμερική έκανα σπουδές musical performing οπότε έχω κάποιες γνώσεις και νομίζω ότι τα καταφέρνω.

6.Είστε στο ΚΘΕΒΕ ο συντονιστής της καλλιτεχνικής επιτροπής για τα «Δημήτρια». Τα 55^α Δημήτρια τα οποία πραγματοποιούνται από 5 έως 26 Οκτωβρίου αλλά εξ αποστάσεως. Αρχικά είχατε ανακοινώσει ότι κάποιες παραστάσεις θα γίνουν από κοντά και άλλες εξ αποστάσεως αλλά, δυστυχώς λόγω μέτρων, τελικά όλες θα γίνουν εξ αποστάσεως. Απογοητευτήκατε;

Όχι, καθόλου, επειδή βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο! Ως τώρα, δεν υπήρχε υλικό από τις προηγούμενες εκδηλώσεις οπότε ήταν μια ευκαιρία να δουλέψουμε και να φτιάξουμε ένα πρόγραμμα το οποίο θα μείνει.

Πήραμε νωρίς την απόφαση να γίνουν όλα εξ αποστάσεως και ευτυχώς που το κάναμε γιατί κρατήσαμε τον θεσμό και μπορέσαμε να βγάλουμε ένα έργο  το οποίο μας ανταπόδωσε την απόφαση.

7.Ποιος το σκέφτηκε και κυρίως, ποιος κατάφερε να πείσει στα Δημήτρια να συμμετέχει ως αφηγήτρια η ίδια η Πρόεδρος της Δημοκρατίας η κα Σακελλαροπούλου;

Ήταν δική μου ιδέα. Της το πρότεινα εγώ με μια επιστολή και όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο, η αντίδρασή της ήταν άμεση. Έλαβα ειδοποίηση ότι μετά τις διακοπές του Αυγούστου θα μας απαντήσει αλλά επειδή ο χρόνος μας πίεζε της ζητήσαμε να απαντήσει όσο πιο σύντομα γίνεται. Μετά από δυο μέρες με ενημέρωσαν ότι η απάντηση ήταν θετική και ότι θα το κάνει. Η επικοινωνία μας προχώρησε με αλληλογραφία και προς τιμήν της, διατηρήθηκε. Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας αφηγείται η ίδια και διαβάζει το γράμμα της Νεάμα Καζέζ στον γιό της Μωρίς, στις δραματοποιημένες αναγνώσεις με τίτλο «Μην με ξεχάσετε». Με αυτό τον τρόπο η ίδια η κα Σακελλαροπούλου τιμά την πόλη, με συμβολικό χαρακτήρα,  μια εκπλήρωση ενός χρέους. Υπήρχε μια κοινότητα, από το 1400 περίπου μέχρι που εξολοθρεύθηκε, και αναφέρομαι στην εβραϊκή κοινότητα. Ήταν η πολυπληθέστερη στην Θεσσαλονίκη. Καλό είναι να εξοικειώσουμε και να κρατήσουμε την μνήμη του παρελθόντος. Να μην προσπερνάμε τα γεγονότα που συνέβησαν. Έφυγαν οι άνθρωποι από εκεί χωρίς αντίδραση και δεν γνώριζαν που πήγαιναν, δεν γνώριζαν ότι δεν θα ξαναγύριζαν με αποτέλεσμα να αλλάξει με σπασμωδικό τρόπο η κυτταρική δομή μιας πόλης. Έφυγε ένα μεγάλο κομμάτι πολιτισμού, εύρος της επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Κοντέψαμε να το ξεχάσουμε και να μην το μάθουμε. Η προηγούμενη γενιά το γνώριζε γιατί το είχε δει, το είχε βιώσει. Έτσι θυμόμαστε κάποια πράγματα. Η Θεσσαλονίκη ήταν πολυπολιτισμική. Μετά υπήρξε μια ραγδαία ελληνοποίηση. Άλλαξαν τα ονόματα των οδών, των καταστημάτων, πέρασαν οι περιουσίες σε ελληνικά χέρια. Είναι λεπτά ζητήματα και μόνο μέσα από τον πολιτισμό μπορούμε να επουλώσουμε κάποιες μνήμες του παρελθόντος.

8.Στα Δημήτρια ξεχωρίζει μια μεγάλη εκδήλωση για τον ποιητή Ντίνο Χριστιανόπουλο. Θέλατε να τον τιμήσετε λίγο μετά τον θάνατό του; (Απεβίωσε στις 20.8 20)

Είχε ξεκινήσει νωρίτερα  η ιδέα αυτή, πριν φύγει από την ζωή, να οργανώσουμε μια εκδήλωση προς τιμήν του, ήταν  ένα χρέος σε έναν άνθρωπο που σημάδεψε την ζωή της πόλης τα τελευταία 50  χρόνια. Θέλαμε να γίνει όσο ήταν εν ζωή αλλά δεν κατέστη δυνατό. Στα δημήτρια,  του κάνουμε ένα αφιέρωμα, έστω και διαδικτυακά του το οφείλουμε.

9.Έχετε τιμηθεί δύο φορές με το βραβείο Α’ και Β’ ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και  δύο με το κρατικό βραβείο. Τώρα είστε υπεύθυνος για τα Δημήτρια. Θα λέγατε ότι η σχέση σας με την πόλη είναι καρμική;

Είμαι από την Θεσσαλονίκη, εδώ γεννήθηκα και μεγάλωσα. Δεν σταμάτησα ποτέ να ανεβοκατεβαίνω στην Θεσσαλονίκη! Και θα συνεχίσω να το κάνω. Θα ανέβω πάλι τον Μάρτιο, Θεού επιτρέποντος με τις Μάγισσες του Σάλεμ, την θεατρική παράσταση  που θα παίξουμε αρχικά στην Αθήνα.

10. Θα μας πείτε τα σχέδια σας για μετά τις 26 Οκτωβρίου που θα τελειώσουν οι εκδηλώσεις  «Δημήτρια» ;

Ναι, όπως σας είπα θα ανεβάσουμε την παράσταση οι Μάγισσες του Σάλεμ στο Θέατρο «Εμπορικόν» με τους: Ρένια Λουιζίδου, Νικήτα Τσακίρογλου, Ιωάννα Παππά και πολυπληθή θίασο. Ελπίζουμε ότι θα τα καταφέρουμε γιατί εμείς οι καλλιτέχνες είμαστε υπό… εξαφάνιση. Η εστίαση και ο τουρισμός μπορούν να αντέξουν.  Ο πολιτισμός όμως θέλει την επαφή με το κοινό. Δεν γίνεται αλλιώς. Υπάρχουν δουλειές που μπορούν να διεκπεραιωθούν με επιτυχία διαδικτυακά αλλά εμείς οι ηθοποιοί πρέπει να έχουμε την στοιχειώδη επαφή με το κοινό