Αγαπητό μου ημερολόγιο

Αγαπητό μου ημερολόγιο

By  | 

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

σήμερα Δευτέρα σηκώθηκα με όχι τόση όρεξη και κέφι. Είχα προγραμματίσει να βγω από το σπίτι αλλά βλέποντας τον καιρό έτσι συννεφιασμένο και μουντό, αποφάσισα να μείνω σπίτι μου και να ασχοληθώ με ότι έβρισκα δικαιολογία ως τώρα να μην κάνω: να φτιάξω τα ρούχα, να μαζέψω τα καλοκαιρινά και να τοποθετήσω σε περίοπτη θέση πια τα χειμερινά! Το καθυστερούσα γιατί πρώτον βαριέμαι αφόρητα να χάνω χρόνο με μια τέτοια δουλειά, δεύτερον και γνωστόν είμαι καλοκαιρινός τύπος! Με δυσκολία αποδέχομαι την μετάβαση στο φθινόπωρο και πόσο μάλλον στον χειμώνα… Αδειάζοντας την ντουλάπα του κάποιος, είμαι σίγουρη ότι θα ανακαλύψει άπειρα πράγματα που δεν έχει χρησιμοποιήσει ή που την ύπαρξη τους την έχει ξεχάσει! Αρχικά διαπίστωσα ότι δεν έχω φορέσει ούτε τα μισά από τα ρούχα που κρέμονταν. Όχι γιατί δεν μου αρέσουν αλλά προφανώς λόγω ποσότητας και …κορωνοϊού οι εμφανίσεις ήταν περιορισμένες, συνεπώς τα πιο βραδινά δεν είχαν την τιμητική τους. Κάποια άλλα, όπως φορέματα και παντελόνια, κάθε φορά λέω άσε τα, δεν πειράζει μήπως τα φορέσω του χρόνου μπήκαν σε μεγάλη σακούλα βιοδιασπώμενη-γιατί προσέχουμε το περιβάλλον-που θα πιάσουν τόπο γιατί πλέον το αποφάσισα, ή καλύτερα, το αποδέχθηκα ότι δεν θα τα φορέσω και θα τα χαρίσω.

Βάζοντας τα λοιπόν στην σακούλα, μου ήρθαν ένα σωρό αναμνήσεις. Το φόρεμα αυτό το φόρεσα όταν βγήκα από το μαιευτήριο την πρώτη φορά που έγινα μανούλα που με καμάρι κρατούσα τα λουλούδια και τα μπαλόνια στα χέρια μου ενώ ο σύζυγος κρατούσε το πολύτιμο μωρό μέσα στο πορτ μπεμπέ. Φορούσαμε και οι δύο κορδέλες στα μαλλιά, από το ίδιο ύφασμα. Όχι, αυτές θα τις κρατήσω. Προχωράω, μια φούστα λευκή με σακάκι όταν ήμουν 57 κιλά, αυτό δεν το σκέφτομαι καν, στην σακούλα κατευθείαν κι ας ήταν κάποτε το αγαπημένο μου σύνολο. Ένα μακρύ πολύχρωμο πουκάμισο που τόσο μου άρεσε αλλά το έχω χιλιοφορέσει, έχει μικρές φθορές από ίνες που λείπουν. Κάπου τις άφησα και αυτές, σε κάποια παραλία που μας βρήκε το ξημέρωμα, σε ένα πάρτι καλοκαιρινό ακόμη και τις απόκριες που ντύθηκα χίπισσα! τα έφαγε τα ψωμιά του… δικαίως το αποχωρίζομαι. Κάποια στιγμή και ενώ με έχει πιάσει το «πέταξε το και αυτό» ανακαλύπτω ένα ρούχο της μητέρας μου. Ένα υπέροχο φόρεμα κρεπ με οργάντζα και δαντέλα κεντημένο με χάντρες όλο στο χέρι και ίδια πασμίνα μονόχρωμη αλλά με το περίτεχνο κέντημα στο τελείωμα. Μου αρέσει τόσο πολύ αλλά ποτέ δεν μπόρεσα να το φορέσω. Την θυμάμαι ακόμη όταν το είχε φορέσει. Μία και μοναδική φορά αλλά τόσο έντονη. Κάναμε την γιορτή του πατέρα μου κάθε χρόνο σπίτι μας και ερχόντουσαν όλοι:συγγενείς και φίλοι! Ήταν πάντα μπουφέ γιατί ήταν πολύς ο κόσμος αλλά η μητέρα μου μαγείρευε δυο μέρες μαζί με την γιαγιά και ετοίμαζε τα πάντα με τα χεράκια της. Φοβερή μαγείρισσα, με καταβολές από Σμύρνη και Αλεξάνδρεια πως να μην ήταν! Πάντρευε τις γεύσεις, τα αρώματα, τα χρώματα τις μυρωδιές και μας μάγευε! Κοντεύουν 30 χρόνια που μας έφυγε …Πόσο ανεξίτηλα, πόσο υπέροχα τα παιδικά μου χρόνια! Πρέπει να το φόρεσε 5 χρόνια πριν πεθάνει δηλαδή 35 χρόνια πριν αλλά την θυμάμαι πως χόρευε και ανέμιζε η δαντέλα και έκαναν ένα ήχο οι χάντρες …και χαμογελούσε και έμοιαζε με πριγκίπισσα στα εφηβικά μου μάτια. Και εγώ γελούσα με τα ξαδέλφια μου που τους κοιτούσαμε από μακριά γιατί ήμασταν παιδιά και τα παιδιά ήταν στο άλλο δωμάτιο πάντα ή στον κάτω όροφο. Και ο πατέρας μου την καμάρωνε και την κοιτούσε στα μάτια… Πως να το φορέσω αυτό το φόρεμα…Πως να το δώσω…. Δεν θα το φορέσω το πιο πιθανό ποτέ…αλλά η καρδιά με προστάζει «μην το δώσεις». Και η φωνή της είναι πιο δυνατή από την λογική αυτή τη φορά.

Θα το κρατήσω αναφωνώ. Το κρεμάω σχεδόν ευλαβικά στο βάθος της ντουλάπας γιατί ταράζομαι όταν το βλέπω αλλά δεν μπορώ να το αποχωριστώ. Είναι εκείνη, ο,τι μπορεί να είναι από κείνη αλλά έστω και έτσι είναι εδώ, ένα κομμάτι της γιατί το υπόλοιπο είναι μέσα μου. Κι ίσως κάποτε -ποιος ξέρει;-μπορεί να βρω το κουράγιο να το φορέσω, ίσως και όχι…


Απόφοιτη Ελληνογαλλικής Σχολής "Αγιος Ιωσήφ", Καθηγήτρια γαλλικών, πολύγλωσση και με διδακτική εμπειρία και εξιδείκευση στην εκμάθηση ξένων γλωσσών στα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και δυσλεξία(ΕΚΠΑ), αρθρογράφος, πρόσκοπος, εθελόντρια.

Ακολουθήστε μας!


This will close in 10 seconds