Η Παγκόσμια Ημέρα Αγάπης γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 14 Δεκέμβρη. Όπως μια σειρά από «Παγκόσμιες ημέρες» είναι στα χαρτιά, στα λόγια, στις ευχές, χωρίς αντίκρυσμα… Φέτος, «γιορτάζεται» και με έναν πόλεμο στην καρδιά της Ευρώπης. Με τη σύγκρουση Ρωσίας – Ουκρανίας να μετρά όλο και περισσότερα θύματα καθημερινά. Και με την Ευρώπη να βαφτίζει τις συνέπειες του πολέμου «ενεργειακή κρίση» και τους πολίτες να απειλούνται, εν μέσω 21ου αιώνα, σε ένδεια, επισιτισμό, σε μια ακόμη αχρείαστη κρίση.

Κατά τα λοιπά, στόχος της συγκεκριμένης ημέρας είναι να παραμερίσουμε όλα τα αρνητικά συναισθήματα, σκέψεις και λόγια που ειπώθηκαν. Να σκεφτόμαστε μόνο θετικά και τους λόγους που αγαπούμε τους συνανθρώπους μας.

Η αγάπη αναφέρεται σε διαφορετικά συναισθήματα, καταστάσεις και συμπεριφορές. Επιθυμία για έρωτα, για φιλία, για πλατωνική αγάπη, αφοσίωσης. Όπως κι αν το ορίσει κανείς, καθένας το βιώνει διαφορετικά.

Στις τέχνες η αγάπη αποτελεί ύμνο μέσα στους αιώνες. Θέμα έμπνευσης… Στην επιστήμη είναι μηχανισμός επιβίωσης με βάση την εξέλιξη.

Αγάπη για τους αρχαίους, ήταν ένας πιο γενικευμένος όρος και δεν είχε να κάνει με την αποκλειστικότητα αλλά με ένα πανανθρώπινο συναίσθημα που αφορούσε τους γύρω σου. Κάτι περισσότερο από ένα δυνατό συναίσθημα. Χωρίς τη δέσμευση, δεν είναι παρά ένας ενθουσιασμός. Χωρίς το πάθος είναι μόνο εμμονή.

Δεν αγοράζεται, δεν πουλιέται.