TAKΗΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ(ΤΑΚIS): ΕΛΛΗΝΑΣ ΓΛΥΠΤΗΣ

Ο έλληνας γλύπτης, TAKHΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ (1925 -2019) , γνωστός παγκοσμίως με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Τakis ήταν ένας θρύλος της γλυπτικής ,με ένα παραγωγικό και δημιουργικό μυαλό!Χάρη στην πολυδιάστατη δημιουργική ιδιοφυΐα του και την εξαιρετική του διαίσθηση, ήταν μπροστά από την εποχή του και γι’αυτό είχε διεθνή επιτυχία!Τα γλυπτά του ήταν αποτέλεσμα αδιάκοπης έρευνας της τεχνολογίας,του μαγνητισμού και του φωτός με επιρροές από την κλασσική γλυπτική και τον μοντερνισμό, διαμορφώνοντας ένα προσωπικό στίγμα και ένα μοναδικό προσωπικό ιδίωμα ! Γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από την Αλαγονία της Μεσσηνίας.Μεγάλωσε στη Νέα Χαλκηδόνα, από μια πάμπτωχη οικογένεια με επτά παιδιά. Οι γονείς του υπήρξαν ευκατάστατοι ,όμως μετά την καταστροφή της Σμύρνης ο πατέρας του ,που ήταν κτηματίας, χρεοκόπησε και η οικογένεια του δοκιμάστηκε σκληρά από την φτώχεια.Κατά την γερμανική κατοχή εντάχθηκε στην ΕΔΕΣ και μετά την απελευθέρωση υπήρξε ηγετικό στέλεχος της ΕΠΟΝ και καταδικάσθηκε σε εξάμηνη φυλάκιση.

Ξεκίνησε το 1949 με μια ανθρωποκεντρική ρεαλιστική γλυπτική με τα κεφάλια και τις μορφές.Κάνει παρέα με τον ΜΙΝΩ ΑΡΓΥΡΑΚΗ και τον ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΡΕΜΟΥΝΔΟ και ανήκουν στους πρώτους υπαρξιστές της Αθήνας, μια γοητευτική ομάδα νέων ανθρώπων,που σύχναζαν στο ιστορικό καφενείο του Λουμίδη. Φτιάχνει ένα μικρό αυθαίρετο κτίσμα σε ένα κτήμα στην Ανάκασα και είναι το πρώτο του ατελιέ. Κατάφερνε να επιβιώσει αυτός και οι φίλοι του απ’τις κόρες των πλουσίων με καλλιτεχνικές βλέψεις,που τον λάτρευαν και τον διεκδικούσαν.Το 1953 φεύγει για το Παρίσι,όμως του λείπει η Αθήνα και αποφασίζει να ζήσει και στις δύο χώρες. Πηγαίνει σε σιδεράδικα της Νέας Φιλαδέλφειας και μαθαίνει την χρήση του σιδήρου,φτιάχνοντας αρχαϊκά γλυπτά με σφυρηλατημένο σίδερο. Εντυπωσιασμένος απ’τα ραντάρ,τις κεραίες και τα τεχνολογικά κατασκευάσματα, που κοσμούσαν τον σιδηροδρομικό σταθμό του Καλέ της Γαλλίας,δημιούργησε τα πρώτα του «ΣΙΝΙΑΛΑ»,που ανταποκρίνονται στο μηχανοκρατικό πνεύμα της εποχής και τα οποία στην αρχή ήταν άκαμπτα ,αλλά αργότερα απέκτησαν ευελιξία και λικνίζονται χάρη στην πνοή του ανέμου , παράγοντας μοναδικούς ήχους,που δίνουν την αίσθηση της μελωδίας της άρπας !

Από το1955 είχε κάνει μια μετάβαση στην αφαίρεση και έβαλε το σπέρμα της » ΚΙΝΗΤΙΚΗΣ ΓΛΥΠΤΙΚΗΣ»στην παγκόσμια γλυπτική ,με την χρησιμοποίηση της ενέργειας ,του φωτός,της βαρύτητας και του μαγνητισμού των μαγνητικών πεδίων .Το 1965 κατασκεύασε τα πρώτα «ΜΟΥΣΙΚΑ ΓΛΥΠΤΑ» πειραματιζόμενος μέχρι να δημιουργήσει ένα όργανο ,που θα γοήτευε οπτικά και ακουστικά .Παράλληλα εξερευνά τις μαγνητικές δυνάμεις και την ενέργεια των μαγνητικών πεδίων και πειραματίζεται με τον ηλεκτρισμό,τον ήχο και το φως δημιουργώντας τα» ΤΗΛΕΓΛΥΠΤΑ» του. Το 1968 -69 μελέτησε την υδροδυναμική ,ως υπότροφος του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασσαχουσέτης και έκανε μια σειρά υδροδυναμικά έργα.Ίδρυσε μαζί με άλλους τον «Συνασπισμό των εργατών της τέχνης»ενάντια στην εκμετάλλευση τους από τους γκαλερίστες και τα μουσεία! Κάνοντας μια συμβολική κίνηση δεν δίστασε να εφορμήσει στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Ν.Υ και ν’ αποσύρει ένα γλυπτό του!

Το 1974 φιλοτέχνησε τα «ΕΡΩΤΙΚΑ ΓΛΥΠΤΑ»του με μια ηθελημένη επιστροφή στον ανθρωπομορφισμό και με αφαιρετικά στοιχεία,που ήταν η κορύφωση της δημιουργίας του,αφού συνδύαζαν στοιχεία από όλες τις καλλιτεχνικές του περιόδους και έδιναν μιαν εικόνα καλλιτεχνικής ωρίμανσης! Το 1986 ιδρύει στο Καματερό το» Κέντρο Ερευνών για την Τέχνη και τις επιστήμες «(ΚΕΤΕ) που είχε προβλέψει να περάσει στο κράτος μετά τον θάνατο του.Εξέθεσε στην Αθήνα τα «ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΑ»του έργα με τους παιδικούς του φίλους Αργυράκη και Ρεμούνδο και δύο έργα του κοσμούν τον σταθμό του metro Συγγρου-ΦΙΞ.

Έκανε σκηνικά και μουσική επιμέλεια θεατρικών παραστάσεων και συνεργάστηκε με τον ΚΩΣΤΑ ΓΑΒΡΑ στην ταινία «Ειδικό Δικαστήριο» και με τον ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗ στην «Ηλέκτρα» Το 1985 πήρε το Α’ Βραβείο στην Βienale του Παρισιού και τιμητική πλακέτα για το έργο του «Ηλεκτρικά Βαρέλια» και την προσφορά του στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.Από τον γάμο του με την αμερικανίδα γλύπτρια ΛΙΛΙΑΝ ΛΑΪΝ έχει αποκτήσει δύο παιδιά .

Απεβίωσε σε ηλικία 93 ετών ο διεθνούς φήμης Ελληνας γλύπτης πριν 3 χρόνια περίπου. Ένας αληθινός πρωτοπόρος, επαναστάτης και θρύλος. Θα μείνει για πάντα αλησμόνητος. Ένα παραγωγικό και δημιουργικό μυαλό, του οποίου η εφευρετικότητα, το πάθος και η φαντασία ήταν αστείρευτα, ο Τάκις διερεύνησε πολλούς καλλιτεχνικούς και επιστημονικούς ορίζοντες, όπως μεταξύ άλλων τη μουσική και το θέατρο, και επαναπροσδιόρισε τα όρια στην σύγχρονη τέχνη.

Ο ΣΑΛΒΑΤΟΡ ΝΤΑΛΊ το 1961 είχε δηλώσει: «Η ζωγραφική έχει ξοφλήσει.Η γλυπτική αναβίωσε με τον Τakis και τον Τενγκελί και ήρθε για να μείνει «!