Οι άνθρωποι συνηθίζουν να λένε «μ΄ έπιασε πανικός». Ποια η διαφορά του με τις κρίσεις πανικού, που ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει βιώσει έστω μια φορά;
Ο κατά τον κόσμο πανικός, θα μπορούσε να περιγραφεί στη γλώσσα της ψυχιατρικής ως το οξύ στρες ως αντίδραση σε στρεσσογόνα ερεθίσματα, π.χ. αρρώστησε η μαμά μου και πρέπει να τη μεταφέρω στο νοσοκομείο και «πανικοβλήθηκα».
Στην ψυχιατρική, από όλο αυτό, κρατάμε το οξύ άγχος. Με άλλα λόγια, ως κρίση πανικού ορίζεται η χρονικά σαφώς καθορισμένη έκρηξη άγχους που συνοδεύεται από πλήθος διαφόρων σωματικών συμπτωμάτων (όπως αίσθημα θερμού, αίσθημα παλμών, ζάλη, ίλιγγο, αιμωδία, άλγος – «σφίξιμο» στο στήθος και πολλά άλλα), σκέψεις επικείμενου θανάτου ή «τρέλας» και αποσύνδεση από το περιβάλλον.
Χαρακτηριστικό
είναι ότι το άτομο βιώνει μια πολύ δυσάρεστη εμπειρία, «χάνει τον κόσμο γύρω
του» και δε θέλει με τίποτα να έρθει αντιμέτωπο με τις συνθήκες που θα του
θυμίσουν την πρώτη αυτή κρίση.
Ξεκινάνε
οι αποφυγές στη συνέχεια, δεν μπαίνει σε κλειστούς χώρους, αποφεύγει μέρη με
πολύ κόσμο και σταδιακά χάνει τη λειτουργικότητά του σε προσωπικές σχέσεις και
επαγγελματική ζωή.
Πολλές
φορές επισκέπτεται γιατρούς άλλων ειδικοτήτων, προκειμένου να διαγνώσει μια
σωματική νόσο, αλλά δεν ανευρίσκεται κάτι.
Χαρακτηριστικό
είναι ότι η κρίση πανικού μπορεί να συμβεί ή όχι σε σχέση με συγκεκριμένο
ερέθισμα, αλλά και μπορεί να εμφανιστεί αιφνιδίως στη διάρκεια του ύπνου.
Μπορεί ένα άτομο να βιώσει μόνο μια κρίση στην ζωή του, αλλά να καταστρέφει όλη
την υπόλοιπη ζωή του, αναμένοντας την επόμενη επερχόμενη κρίση.
Άρα, δε
διστάζουμε να επισκεφθούμε τον ειδικό, προκειμένου να γίνει η διάγνωση και η
αντιμετώπιση με ψυχοθεραπεία, σε συνδυασμό ή όχι με φαρμακοθεραπεία.
Κωνσταντινίδης Βασίλειος
Ψυχίατρος – Ψυχοθεραπευτής – Σεξολόγος
Contact:
Instagram @hippocratespsycho
Email arpatilaos1981@hotmail.com
0 comments