ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΑΙΝΑΣ

Γράφει: η Χριστίνα-Άννα Φωτιάδη και η Αγγελική Μεταξά

1. Πώς είναι σήμερα ο Στέλιος Μάινας;

Ανήσυχος λόγω κορωνοϊού. Μετά από έναν καταστροφικό επαγγελματικά χειμώνα, σαφώς και δεν θα αντέξουμε  την περιορισμένη απασχόληση, και μάλιστα σ’  ένα αβέβαιο τοπίο, καθ’  ότι δεν βρίσκεται το εμβόλιο

2. Πόσο εύκολο είναι για έναν ηθοποιό να είναι συνεχώς μέσα στα πράγματα;

Είναι δύσκολο και κυρίως ψυχοφθόρο να παρακολουθείς την επαγγελματική κατάσταση  συνεχώς και αδιαλείπτως. Προσωπικά, προσπαθώ να έχω διαλειμματα , για να ανανεώνομαι και να μην βαλτώνω. Βέβαια, αυτό κοστίζει επαγγελματικά, γιατί σε βγάζει από την πρώτη γραμμή διεκδίκησης, αλλά μάλλον  καλό είναι αυτό. Ο χώρος μας χρειάζεται ανανέωση, και ο κόσμος βαριέται να σε βλέπει συνεχώς. Μην ξεχνάμε πως και να θέλεις δεν μπορείς. Τα κανάλια φροντίζουν όλες τις ώρες του εικοσιτετράωρου να παίζουν τις σειρές που συμμετείχες, κι έτσι είσαι ωσεί παρών….

3. Είστε από τους ηθοποιούς που ξέρουμε ελάχιστα πράγματα εκτός από την ιδιότητα του ως ηθοποιός. Παρ’ όλο ότι έχετε καταφέρει να »μιλήσετε» μόνο μέσα από τη δουλειά σας, όλος ο κόσμος νιώθει ότι είστε δικός του άνθρωπος. Μιλήστε μας γι’ αυτό..

Δεν υπάρχει κάποια μαγική συνταγή. Απλά, προσπαθώ να μην κουράζω τον κόσμο, σέβομαι το κοινό, κρατάω αποστάσεις, και τιμώ το επάγγελμα μου.

Είναι κανόνας νομίζω για όλα τα επαγγέλματα. Όσο για το αν γίνομαι συμπαθής, η κωμωδία, είναι το είδος της οικειότητας, που ο κόσμος έχει ανάγκη, να γίνεις δικός του, αναγνωρίσιμος, φιλοξενούμενος σπίτι του, να κάνεις το κόσμο να χαμογελάσει, να ξεχαστεί, να θεραπευτεί… ε, αυτό, στο επιστρέφει με συμπάθεια και αγάπη. Ευγνώμων.

4.Έχετε μια μακρά πορεία στον χώρο του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης και μετράτε πάρα πολλές επιτυχίες… Υπάρχει κάποιος ρόλος που ξεχωρίζετε;

Ήταν όλοι τους παιδιά μου. Και οι επιτυχίες αλλά και οι αποτυχίες, γιατί και αυτές φυσικά μετράνε, για να μάθεις τι δεν πρέπει να ξανακάνεις, να αποφύγεις. Οι ρόλοι, συμβαδίζουν ή πρέπει να συμβαδίζουν με την εξέλιξη σου. Να εύχεσαι να μην σου προτείνουν το ίδιο πράγμα, πάνω από δυο φορές. Καλό είναι, ο κόσμος , να μην σε ταυτίζει με ένα τύπο ρόλου, αλλά να μπορείς να εκπλήσσεις το κοινό και τον εαυτό σου.

5. Το 2015 βραβευτήκατε ως ο καλύτερος ηθοποιός από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου. Τι σημαίνουν για εσάς οι βραβεύσεις και η αναγνώριση, όχι από το κοινό αλλά από κάποιον επίσημο φορέα;

Θα ήταν υποκριτικό να ισχυριστώ πως η επιβράβευση απ’ τους συναδέλφους σου, με αφήνει αδιάφορο, αλλοίμονο. Αισθάνεσαι, ας πούμε μια δικαίωση, σαν να παίρνεις καλό βαθμό  απολυτηρίου στο λύκειο. Αλλά, ως εκεί. Το μεγαλύτερο βραβείο, είναι η σταθερή, και διαρκής εκτίμηση του κόσμου. Αυτός μου δίνει κουράγιο, γιατί με το υστέρημα του, επιλέγει να πληρώσει το αντίτιμο, και να δει το έργο που παίζω. Αυτό είναι το βραβείο για μένα. Η κριτική μας επιτροπή είναι η εκτίμηση του κοινού σε βάθος χρόνου. Είναι τι θα μείνει στην μνήμη του, από μας.

6. Το 2010 σας γνωρίσαμε και σαν συγγραφέα. Γράψατε το βιβλίο »Τα φαινόμενα απατούν». Πώς ήταν σαν εμπειρία;

Εγώ είχα πάντα το κόμπλεξ της μόρφωσης. Πάντα θέλω να μαθαίνω καινούρια πράγματα, και πολλές φορές στενοχωριέμαι που αποκαλούν  τους ηθοποιούς θεατρίνους, με μια ελαφρώς, απαξιωτική διάθεση. Έτσι, από νωρίς ασχολήθηκα με πολλά διαφορετικά πράγματα. Ραδιόφωνο, αρθρογράφος σε περιοδικό, κι έτσι πρόεκυψαν και τα διηγήματα μου που εκδοθήκαν το 2010. Φανταστείτε πως από τότε προσπαθώ να τελειώσω μια νουβέλα, και δεν τα καταφέρνω. Η συγγραφή είναι απελευθερωτική, ψυχοθεραπευτική, και ελπίζω το ίδιο και γι αυτούς που θα με διαβάσουν.

7. Φέτος πρωταγωνιστείτε στο θεατρικό »Ο Κήπος» του Bruce Gooch.  Εκεί είστε ο Μπάρι, ένας μάλλον δύσκολος χαρακτήρας, όταν στη ζωή του μπαίνει η Λουίζ και αποφασίζει να γίνει καλύτερος άνθρωπος και να ανακαλύψει ίσως και νέες πτυχές του χαρακτήρα του.  Πείτε μας κάποια πράγματα για αυτή τη δουλειά σας.

Ο Μπάρι, ο χαρακτήρας που ερμηνεύω, είναι όπως ένα πληγωμένο θηρίο, κλεισμένο σε  κλουβί. Επιθετικός, βλάσφημος, αγενής, άξεστος. Αιτία….. η μοναξιά. Εκεί έρχεται η Λουίζ, και του δίνει χείρα βοηθείας. Τον μαθαίνει να μοιράζεται, να απολαμβάνει, να ηρεμεί….κι αυτό μέσα από τον κήπο που διατηρεί στη πίσω αυλή του σπιτιού, και που βέβαια, συμβολικά, είναι ό,τι ευαίσθητο και εύθραυστο θέλουμε να διαφυλάξουμε από τα αδιάκριτα βλέμματα και τα βάναυσα χέρια…..

8. Τελικά, η δύναμη της αγάπης, όπως βλέπουμε και στο έργο, δεδομένου ότι στο δεύτερο μέρος της παράστασης υπάρχει και μια ανατροπή,   είναι ικανή να αλλάξει τα πάντα;

Ό,τι κι αν έχεις στη ζωή, αν δεν έχεις αγάπη, δεν έχεις τίποτα…
Όχι, δεν μπορεί η αγάπη να αλλάξει τα πάντα, δεν είναι το μαγικό φίλτρο, είναι όμως »η οδός», κι αν βρεις το δρόμο, σου ανοίγονται οι ευκαιρίες να γνωρίσεις πράγματα στη ζωή σου, να πλουτίσεις τον εσωτερικό σου κόσμο.

9. Στο έργο συμπρωταγωνιστεί μαζί σας και η Κάτια Σπερελάκη, η οποία έχει κάνει και τη μετάφραση του έργου. Εκτός από εξαιρετική ηθοποιός, είναι και η σύζυγός σας. Πόσο εύκολο είναι να βρίσκεσαι επί σκηνής με τον άνθρωπό σου;

Είναι πρακτικό. Γλυτώνεις χρόνο, παρεξηγήσεις, γνωριμίες, προσαρμογές, ε, πως να το κάνουμε, έχεις περισσότερη οικειότητα στη σκηνή από κάποιον που δεν σε ξέρει. Επιπλέον, όταν είναι καλός ηθοποιός και η Κάτια είναι, βγαίνεις κερδισμένος, όπως με κάθε καλό ηθοποιό στη σκηνή. Μαθαίνεις, ανταλλάσσεις, προχωράς….

10. Πόση καλλιτεχνική ελευθερία και πραγματική ελευθερία έκφρασης πιστεύετε ότι υπάρχει στις μέρες μας;

Οι ρόλοι, είναι απλά αφορμές να πεις με έναν δικό σου προσωπικό τρόπο, να ερμηνεύσεις δηλαδή, μια ιδέα του συγγραφέα. Κάθε ηθοποιός, έχει την προσωπική ταυτότητά του, κι έτσι , ουσιαστικά όταν αποχωρείς απ τη σκηνή, κουβαλάς και το ρόλο μαζί σου… Αυτό, όσο παίζεις ένα έργο. Είναι λίγο, αυτόματος μηχανισμός στον ηθοποιό.
Όταν τελειώσεις με το ρόλο, τον ξεχνάς, απομένει μια μυρωδιά του, που ανακατεύεται με τις μυρωδιές άλλων ρόλων που θα έρθουν..

11. Πιστεύετε ότι οι σημερινοί ηθοποιοί »ποιούν το ήθος»;

Ζούμε σε μια δύσκολη εποχή που η λέξη ήθος σπανίζει σε κάθε χώρο όχι μόνο στον χώρο του θεάτρου.

12. Πόσο εύκολο είναι για έναν ηθοποιό να αποβάλει έναν ρόλο, επιστρέφοντας στην καθημερινότητά του;

Εκτός σκηνής είμαι ο ίδιος άνθρωπος. Δεν αλλάζουμε δέρμα, οι ίδιοι είμαστε, απλά, όταν παίζουμε ακλουθούμε, ένα σχέδιο, ένα κείμενο, κανόνες……
Κανένας ρόλος δεν μας αλλάζει….

13. Μπορεί ένας ρόλος και η υποκριτική εν γένει να γίνει »όπλο» για έναν ηθοποιό στην καθημερινή του ζωή;

Όχι, η αλήθεια στη δουλειά μας είναι πολύ σημαντικό κομμάτι, αυτό κυνηγάμε, έτσι γινόμαστε ανθρώπινοι, έτσι δίνουμε πνοή και σάρκα στους ρόλους μας, κι από χάρτινους τους κάνουμε ανθρώπους.

14. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Μελλοντικά σχέδια έχω πολλά άλλα με τον ιό κάνεις δεν ξέρει τι θα γίνει οπότε προσπαθώ να κάνω σχέδια και να αισιοδοξώ για το μέλλον.

*Ευχαριστούμε τον κ. Στέλιο Μάινα για την παραχώρηση των φωτογραφιών του.

**Ευχαριστούμε την κ. Νταίζη Λεμπέση, για την πολύτιμη συμβολή της για την πραγματοποίηση αυτής της συνέντευξης.

***Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους ή ολόκληρης της συνέντευξης, χωρίς να αναφερθεί η πηγή.