ΕΛΛΗ ΒΟΖΙΚΙΑΔΟΥ

Μια ηθοποιός που επιβεβαίωνε απόλυτα την ιδιότητά της, αφού όλα της τα χρόνια ποιούσε ήθος με τρόπο μοναδικό αφήνοντας σπουδαίο έργο πολιτισμού στις επόμενες γενιές…  Η Έλλη Βοζικιάδου.

 Η Έλλη Βοζικιάδου υπηρέτησε με συνέπεια το θέατρο από διάφορες θέσεις (ηθοποιός, θιασάρχης, σκηνοθέτρια και ενδυματολόγος) για πάνω από 60 χρόνια. Το 1980 ίδρυσε τη θεατρική σκηνή «Θυμέλη» μαζί με τον σύζυγό της, τον αρχιμουσικό και συνθέτη Διονύση Κούτση. Επί 25 χρόνια ήταν στέλεχος του Εθνικού Θεάτρου.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1932. Αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολέγιο Αθηνών και τη Γαλλική Ακαδημία Αθηνών και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από την οποία αποφοίτησε με άριστα.

Στο Εθνικό Θέατρο έπαιξε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε έργα αρχαίας τραγωδίας και κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου (ελληνικού και ξένου), σε παραστάσεις που σκηνοθέτησαν ο Τάκης Μουζενίδης, ο Αλέξης Σολομός, ο Δημήτρης Ροντήρης, ο Αλέξης Μινωτής κ.ά.

Στα πρώτα της βήματα συνεργάστηκε με την Κατερίνα (Ανδρεάδη), ερμηνεύοντας πρώτους ρόλους στα έργα «Αυτό που ξέρει κάθε γυναίκα» του Τζέιμς Μπάρι και «Ιερή Φλόγα» του Σόμερσετ Μομ. Συνεργάστηκε με το «Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο» του Μάνου Κατράκη, ερμηνεύοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους στα έργα «Καραϊσκάκης» των Φωτιάδη-Σταύρου, «Ηλίθιος» του Ντοστογιέφσκι, «Μονοσάνδαλος» του Νίκου Τσεκούρα, «Έβδομος Ουρανός» του Όστιν Στρονγκ και «Χρυσό Χάπι» του Νότη Περγιάλη.

Μετέπειτα συνεργάστηκε με το θίασο του Μίμη Φωτόπουλου σε σημαντικούς ρόλους στα έργα «Όλα τα παλιά αγοράζω» των Σακελλάριου – Γιαννακόπουλου και «Ο Καλός στρατιώτης Σβέικ» του Γιάροσλαβ Χάσεκ. Το 1970 συνεργάστηκε εκτάκτως με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, ερμηνεύοντας το ρόλο της Ιούς στον «Προμηθέα Δεσμώτη» του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Θάνου Κωτσόπουλου.

Το 1980 αποχώρησε από το Εθνικό Θέατρο και ίδρυσε μαζί με τον σύζυγό της Διονύση Κούτση (1932-2007) την εταιρεία καλλιτεχνικών εκδηλώσεων «Θυμέλη» με κεντρική και παιδική σκηνή, καθώς και με ποικίλη πολιτιστική δραστηριότητα. Οι πρώτες παραστάσεις που ανέβηκαν στο θέατρο «Θυμέλη» ήταν «Η παρεξήγηση» του Αλμπέρ Καμί, σε σκηνοθεσία Νίκου Παπαδάκη, όπου ερμήνευσε το ρόλο της Μάρθας και η τραγωδία του Ευριπίδη «Ελένη», σε σκηνοθεσία Πάνου Παπαϊωάννου, όπου ερμήνευσε τον ομώνυμο ρόλο.

Από το 1982 το θέατρο «Θυμέλη» εγκαταστάθηκε στην Πλατεία Αμερικής (οδός Μοσχονησίων 32), όπου εδρεύει μέχρι σήμερα. Στο χώρο αυτό πρωταγωνίστησε και σκηνοθέτησε τα έργα «Η Χειραφέτηση» του Γεωργίου Σουρή, «Άννα-Πατρίτσια-Μάγκυ» του Νίκου Ζακόπουλου, «Η κυρία Βεράντη» του Δημητρίου Κορομηλά, «Ζητείται υπηρέτης» του Μπάμπη Άννινου, «Σύζυγοι με δοκιμή» του Φρέντερικ Λόνσντέιλ, «Γυάλινος Κόσμος» του Τένεσί Ουίλιαμς, « Οι Δούλες» του Ζαν Ζενέ, «Μακρύ ταξίδι της μέρας μέσα στη νύχτα» του Ευγένιου Ο’ Νιλ, «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή, «Ελένη» του Ευριπίδη, «Ο Ποπολάρος» του Γρηγορίου Ξενόπουλου, «Ο κατά φαντασίαν ασθενής» του Μολιέρου, «Στο Μαντράς τη νύχτα εκείνη» του Εδουάρδο Μανέτ, «Τα Δαχτυλίδια» του Σπύρου Παπαδογιώργου.

Ως θιασάρχης ανέπτυξε, επίσης, συγγραφική δραστηριότητα. Έγραψε έργα για παιδιά («Τα παιδικά χρόνια του Μότσαρτ», «Μικρά θαλασσοπούλια», «Το παιγνίδι του δάσους»), διασκεύασε έργα για παιδιά («Χάιντι η μικρούλα των Βουνών» της Γιοχάνα Σπίρι, «Σταχτοπούτα» από την όπερα του Ροσίνι, «Η βασίλισσα του χιονιού» του Χ. Κ. Άντερσεν, «Το άσχημο παπάκι» του Χ. Κ. Άντερσεν, «Η συναυλία των ζώων» των αδελφών Γκριμ, «Ο βασιλιάς βάτραχος» των αδελφών Γκριμ, «Ο Φασουλής του Παντοπώλη» του Χ. Κ. Άντερσεν) και μετέφρασε θεατρικά έργα («Ο Γυάλινος Κόσμος» του Τενεσί Ουίλιαμς, «Μακρύ ταξίδι της μέρας μέσα στη νύχτα» του Ευγένιου Ο’ Νιλ, «Σύζυγοι με δοκιμή» του Φρέντερικ Λονσντέιλ).

Το 1991, στο χώρο του θεάτρου «Θυμέλη», ίδρυσε το «Επιμορφωτικό Κέντρο Αρχαίου Δράματος – Θυμέλη», στο οποίο δίδαξε υποκριτική, αγωγή του Λόγου και ορθοφωνία, μαζί με πολλούς διακεκριμένους καθηγητές. Ως καθηγήτρια υποκριτικής συνεργάστηκε με τη Ανωτέρα Δραματική Σχολή της Μαίρης Τράγκα και ως καθηγήτρια ελληνικής γλώσσας, λογοτεχνίας και ποίησης δίδαξε στο «City Literary Institute» του Λονδίνου.

Στον κινηματογράφο κατέγραψε μόλις τρεις παρουσίες. Το 1957 πρωταγωνίστησε στην κοινωνικοδραματική ταινία του Α. Δημήτριεφ «Η Δίψα» (η ταινία θεωρείται χαμένη) και το 1962 εμφανίστηκε στην «Ηλέκτρα» του Μιχάλη Κακογιάννη και το ντοκιμαντέρ «Ηλέκτρα» του Τεντ Ζάρπα.

Η Έλλη Βοζικιάδου πέθανε στις 24 Απριλίου 2020, σε ηλικία 88 ετών. Από τον γάμο της με τον Διονύση Κούτση απέκτησε μία κόρη, την τραγουδίστρια και δικηγόρο Λόρνα Κούτση.

Πηγή: Wikipedia