Άρθρα

Ο Μανώλης και η κούκλα

By  | 

KENTRO DIKEPSY

Ο μικρός Μανώλης θέλει μια κούκλα. Μια κούκλα για να παίζει. Η μητέρα του, του λέει: «Δε φαντάζομαι να το λες σοβαρά;» Τ’ άλλα παιδιά γελάνε και φωνάζουν: «Ο Μανώλης θέλει μια κούκλα! Το ακούσατε;» Οι γείτονες κουνάνε αποδοκιμαστικά το κεφάλι. «Μα καλά, κορίτσι είσαι;» του λένε. Τον Μανώλη αυτό δεν τον πειράζει. » Εγώ θέλω μια κούκλα», επιμένει, «τα Χριστούγεννα, εάν δεν γίνεται νωρίτερα».

Περνάνε τα Χριστούγεννα μα η μητέρα του δεν του αγοράζει την κούκλα.Τώρα ο μικρός Μανώλης αποταμιεύει το χαρτζιλίκι του. Ύστερα, πηγαίνει μόνος του στο κατάστημα με τα παιχνίδια. «Θέλω μια κούκλα», λέει. «Για την αδελφή σου;» τον ρωτάει η πωλήτρια. «Όχι», λέει ο Μανώλης, «για μένα, για να παίζω. Θέλω αυτή με τις κοτσίδες που είναι στην βιτρίνα». Η πωλήτρια γελάει. Φωνάζει την διευθύντρια κι εκείνη γελάει επίσης. «Μήπως είναι καλύτερα να αγοράσεις ένα αυτοκινητάκι;» τον ρωτάει. Ο Μανώλης βάζει αποφασιστικά τα λεφτά πάνω στον πάγκο. Όλοι οι πελάτες στο μαγαζί τον κοιτάζουν. Από τον δρόμο ο κόσμος τον κοιτάζει κι αυτός περίεργα. Ο μικρός Μανώλης κρατά την κούκλα του στην αγκαλιά του. Τότε της μιλάει για πρώτη φορά: «Μα τι άνθρωποι είναι αυτοί;» της λέει, «δεν θέλουν να έχεις έναν πατέρα!

«Merieluise Barhnard – non Guittitz.

Από την εφημερίδα «σεξουαλική διαπαιδαγώγηση» του Ελληνικού σεξουαλικού ινστιτούτου via Ηλιάνα Κοκαρίδα

Απόφοιτη Ελληνογαλλικής Σχολής "Αγιος Ιωσήφ", Καθηγήτρια γαλλικών, πολύγλωσση και με διδακτική εμπειρία και εξιδείκευση στην εκμάθηση ξένων γλωσσών στα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και δυσλεξία(ΕΚΠΑ), αρθρογράφος, πρόσκοπος, εθελόντρια.

Ακολουθήστε μας!


This will close in 10 seconds